donderdag 29 oktober 2009

201. Volgorde

Het wordt tijd om weer eens wat volgorde aan te brengen op deze blog. Was het de afgelopen tijd door alle tussendoor klussen, stripbeurzen en voorbereidingen vooral hapsnap hier en daar wat plaatjes uit het verhaal Moordkunsten, vanaf nu ga ik weer het één en ander van het productieproces in volgorde laten zien.

Maar in deze volgorde begin ik niet met pagina 1, nog 2 of 3. Deze pagina's blijven vooralsnog zoals ze al getekend waren. En omdat deze pagina's al eens de revue zijn gepasseerd, sla ik ze nu gemakshalve maar even over. En daarmee kom ik automatisch bij pagina 4.


Pagina 4 is de eerste pagina die een compleet nieuwe montage heeft gekregen. De oorspronkelijke pagina bestaat uit 11 plaatjes, de nieuwe versie heeft er 3 minder. In deze hermontage krijgen de bestaande plaatjes meer ruimte, maar door de hermontage kreeg ik de gelegenheid om ook de vertelwijze iets aanpassen. Dit is het meest duidelijk op onderstaande plaatjes.

Zijn deze plaatjes in de oorspronkelijke pagina nog verdeeld over 2 stroken en is één van de plaatjes zelfs geplaatst in een gedachtenwolkje, in deze nieuwe versie vullen de plaatjes samen een hele strook. Het vakantievisioen van Max is nu de verbindende schakel tussen het eerste en derde plaatje geworden.
De pagina wordt nu niet alleen ruimtelijker van opzet doordat de plaatjes meer ruimte krijgen, ook het verhaal wordt beter verteld omdat het vakantievisioen nu zowel het eerste als het derde plaatje grafisch ondersteunt, iets wat in de oorspronkelijke versie niet het geval was.

En omdat ik deze plaatjes voor de hermontage toch opnieuw op tekenkarton moest zetten heb ik het tekenwerk direct ook maar iets verbeterd...

donderdag 22 oktober 2009

200. Tweehonderd!!!

Eigenlijk heb ik geen tijd voor feestjes, want er moet natuurlijk heel hard gewerkt worden. Maar dit kan ik toch niet ongemerkt voorbij laten gaan.
Toen ik medio 2006 met deze weblog begon had ik niet durven dromen dat ik een paar jaar later mijn 200ste (tweehonderd!) post op de blog zou zetten. Maar update 200 is een feit en dat is toch wel iets om even bij stil te staan!

Het jaar 2009 kan voor mij toch al niet meer stuk, en dus nu niet alleen maar vanwege de publicatie van het eerste verhaal van Max Miller in Eppo Stripblad. En wat mij betreft wordt ook 2010 een goed jaar. Ik werk er in ieder geval al hard aan om ook 2010 tot een succes te maken. En op naar de 300ste update op deze blog natuurlijk!


In het kader van dit kleine feestje hierbij alvast een preview in kleur uit de intro van het Max Miller verhaal ‘Moordkunsten’.

donderdag 15 oktober 2009

199. Extra

Otto vroeg zich af wat er in het lege kader rechtsonder op de eerste strook van pagina 7 zou komen (zie update 198). Mijn primaire reactie was 'Eigenlijk niets bijzonders', maar dat doet geen recht aan het extra plaatje op deze pagina.

Tekentechnisch is dit extra getekende plaatje (ten opzichte van de oorspronkelijk getekende strook) niet bijzonder. Toch staat dit plaatje er niet zomaar.


Stond in de oorspronkelijke versie de hele botsing op één strook, nu is deze botsing verdeeld over twee stroken en dat geeft een net iets andere timing. Nu fluit Max eerst een vrolijk deuntje, dan ziet hij in z´n ooghoeken iets waardoor het fluiten hapert, wat vervolgens op de volgende strook omslaat in schrik. Zou het extra plaatje er niet staan, dan was de overgang van fluiten naar schrik wel erg abrupt.


En met deze extra Max krijgt de strook ook nog eens z´n eigen spanningsmoment die de lezer (als het goed is) automatisch naar de volgende strook trekt...

zondag 11 oktober 2009

198. Tijdsbesparing

Bij de hermontage van de reeds getekende pagina's van Moordkunsten heb ik dus een redelijk effectieve en efficiënte werkwijze gevonden. Omdat gebrek aan tijd altijd een issue is (vandaar ook dat ik deze blog zeer onregelmatig bijhoud) wil ik ook de inktfase zo efficiënt mogelijk doorlopen, wederom natuurlijk zonder dat de kwaliteit daaronder te lijden heeft.

Om dit te realiseren print ik de digitaal gemonteerde stroken uit op A3 (om precies te zijn: het kader van mijn standaard stroken is 39 x 16,5 cm). Omdat een deel van de plaatjes breder en/of hoger zijn dan de oorspronkelijke versies teken ik de ontbrekende delen van de plaatjes erbij (op onderstaande strook hoefde dat niet, maar binnenkort laat ik op deze blog wel een voorbeeld zien).
Vervolgens leg ik een strook natuurkarton (gladde kant boven!) over de geprinte potloodtekening heen die ik met schilderstape vastplak aan deze print, zodat het geheel niet gaat schuiven.


Daarna inkt ik de pagina op de lichtbak, zonder dat ik op het vel natuurkarton de potloodtekening nogmaals heb getekend en dat scheelt al gauw een paar uur werk per strook! Hier en daar zijn trouwens wel potloodlijntjes te ontdekken. Deze pagina´s heb ik al een poos geleden getekend en dus grijp ik nu de gelegenheid aan om de hoofdjes en gezichtsuitdrukkingen indien nodig iets te verbeteren. En er moet zo nu en dan ook een extra plaatje getekend worden, waarvoor ik wel gewoon de potloodtekening op het karton maak.

Maar al met al scheelt deze werkwijze mij vele uren werk per pagina en dat is voor mijn nu dé manier om in een redelijk tempo pagina´s op te kunnen leveren.

woensdag 7 oktober 2009

197. Hermontage

Ik heb de neiging om een pagina vol te proppen met plaatjes. Het gevolg is dat een pagina uit z'n voegen barst van de lijntjes; de lezer krijgt waar voor z'n geld, maar het verhaal wordt beslist minder goed leesbaar.

'Proppen' doe ik vooral als het verhaal schreeuwt om meer plaatjes om het verhaal (vloeiend) te vertellen, maar de beschikbare ruimte allang op is.

Dit is terug te zien op veel pagina's van Moordkunsten (alhoewel gelukkig niet allemaal). En omdat ik uiteindelijk een lekker leesbaar verhaal wil afleveren ben ik begonnen met het meer ruimte geven van het reeds bestaande tekenwerk, onder het motto van 'minder is meer'.


Bovenstaande strook is de oorspronkelijke getekende versie. Ondanks dat de flow van het verhaal wel oké is, zijn 6 plaatjes wel erg veel voor één strook. Met name de botsing komt door de kleine plaatjes minder goed uit de verf dan wenselijk is.

Dat kan dus anders. Nou heb ik (om produktie technische redenen) niet de tijd om alles nog eens netjes over te tekenen. Dat zou trouwens ook zonde van de tijd zijn; die tijd steek ik liever in nieuw tekenwerk.

Ik kies dus voor de efficiënte methode, echter wel zonder in te (willen) leveren op kwaliteit!


De hermontage van de pagina's (of eigenlijk herbewerking, want een nieuwe indeling vraagt om vergroten, verkleinen, uitbreiden en soms een extra plaatje tekenen) doe ik dus digitaal in Photoshop. Hierdoor ben ik lekker flexibel en kan ik onbeperkt knippen, plakken, schuiven, vergroten, verkleinen, afsnijden en bijtekenen totdat ik tevreden ben over het resultaat. En ik ben pas tevreden als a) de pagina meer ruimte heeft gekregen en dus rustiger leest, b) als het verhaal (nog steeds) goed verteld wordt.

Natuurlijk ben ik er met deze digitale montage nog niet. Maar daarover binnenkort meer....