maandag 31 mei 2010

238. Haarlem 2010

Al sinds de eerste editie van de Stripdagen in Haarlem in 1992 heb ik dit stripevenement altijd één van de leukste gevonden (naast de 'oude' stripdagen in Breda), vooral door de vele activiteiten en tentoonstellingen die dit evenement kleuren.

Helaas kan ik ivm andere verplichtingen alleen op zaterdag acte de présence geven. Natuurlijk zal ik die dag in ieder geval een aantal uurtje op de stand van Eppo Stripblad/Don Lawrence Collection te vinden zijn voor gewoon een gezellig praatje en/of een plaatje en ik zal ook de verschillende Max Miller prenten en kaarten bij mij hebben die voor redelijke prijzen te koop zijn (de Max Miller ansichtkaart is en blijft gewoon gratis!).
De Eppo stand is te vinden op de uitgeversbeurs in de Philharmonie, locatie Lange Begijnestraat 11.

Graag tot komende zaterdag!

donderdag 27 mei 2010

237. Nog eenmaal herschikken

In met name het eerste deel van Moordkunsten heb ik de scènes behoorlijk zitten herschikken over de pagina's ten opzichte van de oorspronkelijke opzet. Hoe verder ik kom in het verhaal hoe minder het nodig blijkt te zijn om pagina's te hermonteren. Blijkbaar leer ik toch wel iets bij tijdens het uitwerken van al die pagina's! Maar voor pagina 27 en 28 heb ik toch nog eenmaal de scène overhoop moeten halen.

Over bovenstaand plaatje was ik best tevreden. Ook was ik blij dat ik het boothuis op de achtergrond (die ik in 2007 ook gebruikt heb als decor voor een nieuwjaarskaart) in de strip kon verwerken.

In de opnieuw gemonteerde pagina kreeg het plaatje echter aanzienlijk meer ruimte en tijdens het bijtekenen van de ontbrekende stukken links en rechts merkte ik dat zowel de loop van de weg als de verhoudingen van de Volvo op het oude plaatje niet helemaal klopten. Daarbij is de opbouw en de flow van een klein plaatje nou eenmaal anders dan die van een groter plaatje.

Daarom koos ik ervoor om de voorgrond van het plaatje opnieuw te tekenen, te weten de Volvo, de weg en het stenen muurtje. De achtergrond liet ik zo goed als ongemoeid en heb ik alleen maar aangevuld met de ontbrekende delen.

Het volgende plaatje was oorspronkelijk het laatste plaatje van de strook en deze zou ik nooit hebben hertekend, ware het niet dat het plaatje verhuisde naar de volgende strook.
Op het laatste plaatje van een strook probeer je als verteller/tekenaar de lezer door te sturen naar de volgende strook. Eén van de manieren om dit te doen is de beweging van het plaatje van rechts naar links te laten lopen. In dit geval dus door Agnes nog naar rechts te laten bewegen om de flow van de strook nog even vast te houden, maar Max naar links te laten kijken (daarmee suggererend dat hij naar links rijdt, op naar de volgende strook).


Als een plaatje op het begin van een volgende strook staat geldt een hele andere dynamiek. De lezer moet nu meegenomen worden in de flow van de nieuwe strook (naar rechts dus). Om die reden heb ik dit plaatje omgebouwd, zodat Agnes nog deels de suggetie wekt een draai te maken vanaf de vorige strook richting Max en Max naar links beweegt (doordat je als lezer weet dat hij aan het stuur van een rijdende auto zit).

Hermonteren is dus daarmee niet alleen het herschikken van bestaande plaatjes en het bijtekenen van eventuele ontbrekende delen, het is toch ook vooral het herschikken van de flow van het verhaal over de pagina's.

Toevallig valt deze laatste herschikking samen met dat deel van het verhaal waar ik mij vooraf het meest op verheugde om te tekenen, namelijk de scènes in Zuidwest Engeland. De komende tijd dus lekker veel zonnige plaatjes in een landelijk gebied!

donderdag 20 mei 2010

236. Dover

Calais was grafisch gezien voor mij als tekenaar (niet als schrijver!) dus een kleine teleurstelling. Voor Dover (waar de veerboot nou eenmaal aankomt) heb ik dat enigszins proberen goed te maken, al was de inspanning om goede documentatie te vinden ook hier groter was dan te zien is op de uiteindelijke pagina. Zo had ik speciaal een aflevering van Inspector Morse (Deceived by Flight, 1989) opgenomen, waarbij Morse en Lewis in vliegende vaart afreizen naar Dover om de moordenaar te arresteren voordat hij ontsnapt naar het vaste land. Bij het tekenen van de plaatjes heb ik deze aflevering echter niet eens meer teruggezien en alleen gebruik gemaakt van enkele foto's.

Om de bootreis naar Engeland te tonen begint de pagina met een klein plaatje van een veerboot voor de krijtrotsen, gevolgd door een shot van Max en Agnes op de veerboot. Op bovenstaande documentatiefoto zijn vooral de krijtrotsen goed te zien. De veerboot is 'afgekeken' van een andere foto. De vuurtoren heb ik, als frequente Engelandganger, gewoon uit mijn geheugen opgediept.

Daarna is de aankomst in Dover aan de beurt. Ook hier had ik dus weer last van ruimtegebrek, maar net iets minder dan in Calais.

Door het combineren van de douanepoortjes op bovenstaand foto en de aangemeerde veerboten op overzichtsfoto van de haven van Dover hieronder kon ik onderstaand plaatje construeren die toch iets meer van de veerhaven laat zien dan alleen een bord met 'Car Ferry' erop.

De overzichtsfoto van de veerhaven kon ik daarna nogmaals gebruiken voor het decor (zie het tankstation en rotonde linksonder op de foto) van het plaatje waarin de achtervolgers Max weer voor laten gaan, op weg naar Cornwall.


Om te benadrukken dat Max net van de veerboot komt heb ik een aantal auto's uit het laatste plaatje van de vorige pagina hier terug laten komen (een Renault Mégane en de camper).

Max rijdt over de snelwegen via Londen richting Bristol. De snelwegen rondom Londen suggereer ik op bovenstaand plaatje door een snelweg met (fictieve) kantoorgebouwen en fabrieken, gecombineerd met enkele uitsnedes van verkeersborden die de richtingen (en wegnummers) duiden.


Bovenstaande borden (die een klein rolletje in handeling van het verhaal spelen) zijn fictief. Wel zijn de vorm, de letters en de pijlen redelijk conform de standaard op de snelwegen rondom Londen en daarmee doen ze voor mij in voldoende mate recht aan de werkelijkheid.

dinsdag 11 mei 2010

235. Calais

Een paar weken geleden had ik het hier over het tekenen van auto's en dat ik toch vooral mijn versie daarvan teken op basis van beschikbare documentatie.
Dat betekent dus niet dat ik er met de pet naar gooi als het gaat om documenteren. Ik documenteer mij vaak zelfs suf om de lezer in ieder geval een gevoel van echtheid te geven, en soms ook nadrukkelijk om de werkelijkheid te willen tekenen.


Zo reist Max in 'Moordkunsten' in (mijn versie van) een Volvo Amazone via Antwerpen naar de bootverbinding Calais-Dover om zo over te steken naar Engeland.


Antwerpen was grafisch niet zo interessant omdat Max de ringweg rondom die stad volgt en niet eens in de buurt van het mooie centrum komt. Een plaatje met werkelijk bestaande verkeersborden op de ring Antwerpen was dus wel voldoende, en om de reis te suggereren en om de richting te duiden.

De haven van Calais vond ik qua beeld wel heel interessant en bij het plannen en schrijven van dit deel van het verhaal had ik het idee om op een paar plaatjes tenminste de haven van Calais als decor te gebruiken.
Ik stak dan ook redelijk veel tijd in het zoeken naar beeldmateriaal en vond prachtige (hoogresolutie) foto's op de website van de havenautoriteiten van Calais. Meer dan voldoende zelfs voor het tekenen van een grote overzichtsplaat.






Maar tijdens het uitwerken van de bewuste pagina liep ik tegen ruimtegebrek aan, waardoor ik uiteindelijk maar anderhalf plaatje over had voor dit decor. Ik koos er toen voor om dit deel van de reis drastisch in te korten.


En omdat Calais, net als Antwerpen, uiteindelijk alleen maar relevant is voor het aangeven van de route heb ik ook deze scène slechts een half plaatje op de strook gegeven. Zonde van alle voorbereidende werk, maar het getekende plaatje is wel volledig op basis van de gevonden documentatie en deze keer dus geheel conform de werkelijkheid.

dinsdag 4 mei 2010

234. Ontmoeting

In update 81 op deze blog heb ik al eens aandacht besteed aan de eerste ontmoeting tussen Max Miller en veilinghouder Bolle (die overigens, net als de latere ontmoetingen, niet echt plezierig verloopt) en dat ga ik natuurlijk niet nog eens herhalen.

De pagina is nauwelijks gewijzigd ten opzichte van de oorspronkelijke versie uit december 2007. De kleine aanpassingen betreffen vooral (uiteraard) het paginanummer (was 19, is nu 24) de gezichtsuitdrukkingen van Max en Bolle en hier en daar details in de aankleding van het veilinghuis.


Omdat deze pagina nu eindelijk (voor de tweede en laatste(!) keer) geïnkt is hieronder nogmaals een aantal uitsnedes van plaatjes met:



...de stier...



...de secretarisvogel...



...en de slang, maar dan nu uiteraard allemaal in inkt.