In met name het eerste deel van Moordkunsten heb ik de scènes behoorlijk zitten herschikken over de pagina's ten opzichte van de oorspronkelijke opzet. Hoe verder ik kom in het verhaal hoe minder het nodig blijkt te zijn om pagina's te hermonteren. Blijkbaar leer ik toch wel iets bij tijdens het uitwerken van al die pagina's! Maar voor pagina 27 en 28 heb ik toch nog eenmaal de scène overhoop moeten halen.
Over bovenstaand plaatje was ik best tevreden. Ook was ik blij dat ik het boothuis op de achtergrond (die ik in 2007 ook gebruikt heb als decor voor een nieuwjaarskaart) in de strip kon verwerken.
In de opnieuw gemonteerde pagina kreeg het plaatje echter aanzienlijk meer ruimte en tijdens het bijtekenen van de ontbrekende stukken links en rechts merkte ik dat zowel de loop van de weg als de verhoudingen van de Volvo op het oude plaatje niet helemaal klopten. Daarbij is de opbouw en de flow van een klein plaatje nou eenmaal anders dan die van een groter plaatje.
Daarom koos ik ervoor om de voorgrond van het plaatje opnieuw te tekenen, te weten de Volvo, de weg en het stenen muurtje. De achtergrond liet ik zo goed als ongemoeid en heb ik alleen maar aangevuld met de ontbrekende delen.
Het volgende plaatje was oorspronkelijk het laatste plaatje van de strook en deze zou ik nooit hebben hertekend, ware het niet dat het plaatje verhuisde naar de volgende strook.
Op het laatste plaatje van een strook probeer je als verteller/tekenaar de lezer door te sturen naar de volgende strook. Eén van de manieren om dit te doen is de beweging van het plaatje van rechts naar links te laten lopen. In dit geval dus door Agnes nog naar rechts te laten bewegen om de flow van de strook nog even vast te houden, maar Max naar links te laten kijken (daarmee suggererend dat hij naar links rijdt, op naar de volgende strook).
Als een plaatje op het begin van een volgende strook staat geldt een hele andere dynamiek. De lezer moet nu meegenomen worden in de flow van de nieuwe strook (naar rechts dus). Om die reden heb ik dit plaatje omgebouwd, zodat Agnes nog deels de suggetie wekt een draai te maken vanaf de vorige strook richting Max en Max naar links beweegt (doordat je als lezer weet dat hij aan het stuur van een rijdende auto zit).
Hermonteren is dus daarmee niet alleen het herschikken van bestaande plaatjes en het bijtekenen van eventuele ontbrekende delen, het is toch ook vooral het herschikken van de flow van het verhaal over de pagina's.
Toevallig valt deze laatste herschikking samen met dat deel van het verhaal waar ik mij vooraf het meest op verheugde om te tekenen, namelijk de scènes in Zuidwest Engeland. De komende tijd dus lekker veel zonnige plaatjes in een landelijk gebied!