Calais was grafisch gezien voor mij als tekenaar (niet als schrijver!) dus een kleine teleurstelling. Voor Dover (waar de veerboot nou eenmaal aankomt) heb ik dat enigszins proberen goed te maken, al was de inspanning om goede documentatie te vinden ook hier groter was dan te zien is op de uiteindelijke pagina. Zo had ik speciaal een aflevering van Inspector Morse (Deceived by Flight, 1989) opgenomen, waarbij Morse en Lewis in vliegende vaart afreizen naar Dover om de moordenaar te arresteren voordat hij ontsnapt naar het vaste land. Bij het tekenen van de plaatjes heb ik deze aflevering echter niet eens meer teruggezien en alleen gebruik gemaakt van enkele foto's.
Om de bootreis naar Engeland te tonen begint de pagina met een klein plaatje van een veerboot voor de krijtrotsen, gevolgd door een shot van Max en Agnes op de veerboot. Op bovenstaande documentatiefoto zijn vooral de krijtrotsen goed te zien. De veerboot is 'afgekeken' van een andere foto. De vuurtoren heb ik, als frequente Engelandganger, gewoon uit mijn geheugen opgediept.
Daarna is de aankomst in Dover aan de beurt. Ook hier had ik dus weer last van ruimtegebrek, maar net iets minder dan in Calais.
Door het combineren van de douanepoortjes op bovenstaand foto en de aangemeerde veerboten op overzichtsfoto van de haven van Dover hieronder kon ik onderstaand plaatje construeren die toch iets meer van de veerhaven laat zien dan alleen een bord met 'Car Ferry' erop.
De overzichtsfoto van de veerhaven kon ik daarna nogmaals gebruiken voor het decor (zie het tankstation en rotonde linksonder op de foto) van het plaatje waarin de achtervolgers Max weer voor laten gaan, op weg naar Cornwall.
Om te benadrukken dat Max net van de veerboot komt heb ik een aantal auto's uit het laatste plaatje van de vorige pagina hier terug laten komen (een Renault Mégane en de camper).
Max rijdt over de snelwegen via Londen richting Bristol. De snelwegen rondom Londen suggereer ik op bovenstaand plaatje door een snelweg met (fictieve) kantoorgebouwen en fabrieken, gecombineerd met enkele uitsnedes van verkeersborden die de richtingen (en wegnummers) duiden.
Bovenstaande borden (die een klein rolletje in handeling van het verhaal spelen) zijn fictief. Wel zijn de vorm, de letters en de pijlen redelijk conform de standaard op de snelwegen rondom Londen en daarmee doen ze voor mij in voldoende mate recht aan de werkelijkheid.