zondag 28 september 2008

124. Landhuis (deel 2)

Een mooi huis alleen vertelt (dus) geen verhaal! Op de oorspronkelijke script pagina had ik een grote plaat gepland, waarop Max overdonderd is door het landhuis op de kliffen. Dat werkte dus niet. Omdat Max (en de Volvo waar hij in zit) slechts een klein vlekje op de grote tekening is, is de emotie die weergegeven moet worden (òòòh, wat een prachtig huis!) op de tekening alleen een stukje tekst en niet te zien in de gezichtsuitdrukking van de hoofdpersoon. Dat wilde ik dus anders.

Eerst ben ik toen een inzetplaatje met een close-up van Max gaan tekenen, waarop Max grafisch de emotie uitdrukt die in de tekstballon te lezen valt. En van het één kwam vervolgens het ander. Eigenlijk vond ik de overgang van Max in de bocht naar Max die uitstapt te abrupt. Ik tekende er dus een plaatje bij, waarbij Max richting de binnenplaats rijdt...

...en toen dat plaatje getekend was, vond ik nog beter om ook nog de binnenplaats te laten zien zodat de lezer weet waar Max uiteindelijk uit zijn auto stapt. Al met al laat ik nu met al deze plaatjes niet alleen de eerste emotie van Max zien als hij het landhuis ziet, maar geef ik ook nog eens een halve rondleiding over het terrein van het landhuis en bijgebouwen.

En doordat de lezer door deze 'rondleiding' voor en op de binnenplaats van het landhuis als het ware al een 'plattegrond' van het landhuis heeft gekregen, zal hij op de volgende pagina's (hopelijk) minder moeite hebben om Max op een bepaalde plek op het terrein te plaatsen. En dat geeft mij weer de gelegenheid om daar dan meer te focussen op de handeling (het verhaal), en hoef ik mij iets minder druk te maken met het zichtbaar en duidelijk maken van de plaats van handeling...

zondag 21 september 2008

123. Landhuis (deel 1)

Geheel conform script rijdt Max, om bij de ontvanger van het koffertje met inhoud te komen, over een zandpad bij zee de bocht om en ziet een prachtig landhuis liggen. Ik heb dit landhuis ooit zelf gezien in Cornwall (tijdens een wandeltocht van Praa Sands naar Penzance) en wilde dit landhuis absoluut gebruiken voor een strip. Op dat moment had ik natuurlijk geen fototoestel bij mij, dus aan het begin van de avond snel terug naar het landhuis om foto's te maken. Helaas: bij het afdrukken van de foto's (het pre-digitale tijdperk) bleek het al te donker geweest te zijn. En nog maar even weer afreizen naar Cornwall zat er op dat moment niet in. Gelukkig had ik op de terugreis uit mijn hoofd al schetsen gemaakt van dit landhuis, dus helemaal onthand was ik niet.

Toen ik echt serieuze plannen kreeg om het landhuis in 'Moordkunsten' te gebruiken ben ik op internet gaan speuren naar foto's van dit landhuis, waarvan ik alleen enkele schetsen en een stapel onbruikbare foto's had. En jawel: een handjevol foto's, die echter bij lange na niet genoeg details lieten zien om het huis van alle kanten te kunnen tekenen (en voor het verhaal is dat wel nodig). Ik moest dus een andere oplossing bedenken (behalve dan opnieuw een reisje Cornwall boeken).


De oplossing vond ik in Google Earth. Omdat ik wel de exacte locatie van het landhuis wist, ben ik het landhuis op Google Earth op gaan zoeken. Vervolgens ben ik het enigszins in perspectief gaan draaien en voila: ik had tenminste een vloerplan van het huis en omgeving.


Vervolgens ben ik, met google earth als onderliggende laag, digitaal een vloerplan gaan tekenen van het huis (en heb deze tegelijkertijd aan zitten passen naar de eisen van de plot van het verhaal). Tezamen met de foto's van internet en mijn oorspronkelijke schetsen had ik nu genoeg beeldinformatie om te gaan tekenen.
De eerste versie van de overzichtstekening van het landhuis was duidelijk nog een zoektocht naar de uiteindelijke vorm van het huis. Deze versie is uitermate geschikt om te zien hoe het huis en omliggende gebouwen en terrein eruit ziet, maar is dermate in vogelvluchtperspectief geplaats, dat je als lezer geen enkele betrokkenheid hebt bij het decor. Dat krijg je alleen door er meer 'bovenop' te zitten.

Opnieuw dus, dit keer het perspectief wat lager gezet. Deze versie is al beter.

Het huis nog dichter bij de lezer halen was, gezien het gewenste totaaloverzicht van het huis, niet echt mogelijk. Wel heb ik nog iets ingezoomd op het huis, maar het grootste verschil (en het gewenste effect) werd verkregen door het huis in het kader van de tekening naar beneden te schuiven, waardoor het huis gevoelsmatig dichterbij komt. Het detailleren van de voorgrond maakt dit proces af.

En toch was ik nog niet tevreden, want het is alleen maar een mooi huis en een mooi huis alleen vertelt nog geen verhaal.... (wordt vervolgd)

zondag 14 september 2008

122. Klant

Je zou het bijna vergeten door die lange achtervolging, maar Max heeft heeft gewoon een klus te klaren: een kostbaar object naar een klant brengen, vóór twee uur 's middags. Dus als hij 'by train' weer terug is bij zijn Volvo rijdt hij als een speer richting eindbestemming.

Nou is dit deel na alle spanning niet zo interessant. Max rijdt door het Engelse landschap en overpeinst de gevolgen van de achtervolging. En toch is deze strook voor het het huidige subplot (Max brengt object naar Cornwall) niet onbelangrijk; Max moet conform de opdracht van Bolle voor 14.00 uur het pakket afleveren...

... en volgens de tijdsaanduiding in de kaders is het bijna tijd! Eigenlijk onvoldoende tijd om überhaupt nog op tijd te kunnen zijn. De volgende spanningsboog 'Haalt Max het (of niet)' is in aantocht...