Een mooi huis alleen vertelt (dus) geen verhaal! Op de oorspronkelijke script pagina had ik een grote plaat gepland, waarop Max overdonderd is door het landhuis op de kliffen. Dat werkte dus niet. Omdat Max (en de Volvo waar hij in zit) slechts een klein vlekje op de grote tekening is, is de emotie die weergegeven moet worden (òòòh, wat een prachtig huis!) op de tekening alleen een stukje tekst en niet te zien in de gezichtsuitdrukking van de hoofdpersoon. Dat wilde ik dus anders. 
Eerst ben ik toen een inzetplaatje met een close-up van Max gaan tekenen, waarop Max grafisch de emotie uitdrukt die in de tekstballon te lezen valt. En van het één kwam vervolgens het ander. Eigenlijk vond ik de overgang van Max in de bocht naar Max die uitstapt te abrupt. Ik tekende er dus een plaatje bij, waarbij Max richting de binnenplaats rijdt...
...en toen dat plaatje getekend was, vond ik nog beter om ook nog de binnenplaats te laten zien zodat de lezer weet waar Max uiteindelijk uit zijn auto stapt. Al met al laat ik nu met al deze plaatjes niet alleen de eerste emotie van Max zien als hij het landhuis ziet, maar geef ik ook nog eens een halve rondleiding over het terrein van het landhuis en bijgebouwen.
En doordat de lezer door deze 'rondleiding' voor en op de binnenplaats van het landhuis als het ware al een 'plattegrond' van het landhuis heeft gekregen, zal hij op de volgende pagina's (hopelijk) minder moeite hebben om Max op een bepaalde plek op het terrein te plaatsen. En dat geeft mij weer de gelegenheid om daar dan meer te focussen op de handeling (het verhaal), en hoef ik mij iets minder druk te maken met het zichtbaar en duidelijk maken van de plaats van handeling...