vrijdag 27 mei 2011

290. Moordkunsten: Pizza's

Op pagina 14 van 'Moordkunsten' gaat Max vrolijk op vakantie (dat is al z'n doel vanaf pagina 3), om aan het einde van de pagina alweer te stranden met een kapotte automoter ter hoogte van een sfeervolle pizzeria aan de rand van het plantsoen. En om alvast wat geld over te houden voor de noodzakelijke reparatie van z'n Volkswagen Kever biedt hij aan om pizza's te gaan bezorgen in ruil voor een gratis maaltijd.

Deze twee pagina's waren in de eerste versie van het verhaal opgezet op vier stroken, te weten drie stroken op pagina 11 en de eerste strook van pagina 12. Met name pagina 11 was overvol en dus heb ik deze plaatjes meer ruimte gegeven. En omdat de vorige pagina's ook al meer ruimte hadden gekregen schoven deze pagina's op naar de paginanummers 14 en 15 (oorspronkelijk naar 15 en 16, maar omdat ik in de eerste acte het verhaal tijdens het tekenen toch weer ben gaan indikken -klik op deze link om dat te lezen- schoof deze scène toch weer met één pagina terug).

De eerste strook van pagina 12 was niet zo overvol en deze kon ik ongewijzigd verplaatsen van de eerste naar de laatste strook van de pagina.

Toch is er meer gewijzigd dan alleen maar het verschuiven en meer ruimte geven van de bestaande plaatjes. De meest in het oog springende wijziging betreft bovenstaand totaal van de pizzeria over een hele strook, die onderdeel is geworden van pagina 15. Deze tekening kwam oorspronkelijk helemaal niet in de scène voor, zoals de bovenstaande oude versies laten zien.

De tekening had ik gemaakt als de openingsplaat over twee stroken voor een volgende acte van het verhaal. Maar in de noodzaak om toch weer wat ruimte terug te winnen na al die uitbreidingen, kon ik deze scènes samenvoegen met de huidige acte, waardoor de noodzaak voor een grote openingsplaat verviel. Zonde van deze tekening en dus was ik er op gebrand om 'm opnieuw te kunnen gebruiken.

Het restaurant is gebaseerd op 'Jantje zag eens pruimen hangen' die je kunt vinden midden in het Noorderplantsoen in Groningen.

Dit pand had ik al eens gebruikt in een vroeg, niet voltooid, Max Miller verhaal en omdat in dit pand eerder, ten tijde dat ik er foto's van maakte, een pizzeria gevestigd was, bedacht ik Antonio's Ristorante als plaats van handeling.

De grote overzichtsplaat als opening voor de derde acte (die gepland was op pagina 22) schrapte ik pas nadat ik deze scènes voor de Eppo versie van het verhaal al hertekend had. Op het centrale plaatje van de tweede strook (oude versie) kijkt Max leunend op de Kever naar de pizzeria en concludeert dat vandaag nog verder rijden niet meer zal lukken en dat hij best een pizza kan gaan eten. Dit kon best wat dynamischer en daarvoor heb ik de grote plaat van het restaurant goed kunnen gebruiken. Hiervoor moest ik wel het grootste gedeelte van de tweede strook schrappen. Die delen verdwenen dus in de la met ongebruikte tekeningen, en de eerste strook moest weer ingekort worden om het plaatje van Max bij de kokende moter opnieuw een plekje te geven.

In de definitieve versie leunt Max niet meer apatisch tegen de Kever, maar heeft hij zich in het zweet gewerkt door de Kever de parkeerplaats bij het restaurant op te duwen. En ondanks dat het doel van de strook hetzelfde blijft (Max bedenkt dat hij dan maar een pizza moet gaan eten), is de strook nu veel dynamischer van opzet en dus interessanter om naar te kijken. Daarbij vind ik het zelf altijd heerlijk om zo'n totaalplaat te kunnen tekenen!

De pizza smaakt Max niet echt door alle zorgen. Dan dient zich ongevraagd alweer een kans aan om wat geld te verdienen en deze kans grijpt hij met beide handen aan, en dus gaat Max op pad om pizza's te bezorgen...

donderdag 19 mei 2011

289. Moordkunsten: de eerste acte

Pagina 13 van 'Moordkunsten' markeert het einde van de eerste acte van het verhaal. Samen met de openingsscène is deze acte vooral bedoeld om een uitgangssituatie te schetsen, verschillende personages te introduceren en verhaalelementen klaar te zetten voor later.

De hoofdmoot van de plaatjes op deze pagina waren in de eerdere versie van het verhaal gesitueerd op pagina 10. En net als de vorige pagina's was ook deze pagina veel te vol en moest daarom aangepast worden.
Enig voorwerk hiervoor had ik gelukkig al gedaan door de eerste 2 (en als je de 2 boven elkaar geplaatste plaatjes op de eerste strook als twee afzonderlijke plaatjes rekent 3) plaatjes al op te nemen op pagina 12. Dat gaf al wat lucht.

De vrijgekomen ruimte werd gedeeltelijk direct alweer opgebruikt door een nieuw plaatje in te voegen, hierboven te zien met alleen nog maar een beschrijving van wat er getekend moest gaan worden. Dit plaatje vond ik nodig om de verbinding tussen deze en de vorige pagina logisch te laten verlopen. Dat ik daarvoor koos is maar goed ook, want dit plaatje markeert in Eppo nu ook de start van aflevering 5 en daardoor hoeft de lezer nu niet de vorige Eppo erbij te pakken om te weten hoe het ook alweer zat, maar krijgt door dit eerste plaatje even de meest noodzakelijke informatie over waar we ook alweer gebleven waren.
Bovenstaande montage heb ik tijdens het maken van de potloodtekening overigens, met enige pijn (klik op de link om het hele verhaal te lezen), alsnog een keer aangepast.

Ik vond deze plaatjes dus zo leuk, omdat ik hiermee de kans kreeg om het karakter van het personage Victor Reuter net iets meer body te geven. Maar de uitrol van de plot gaat voor en deze plaatjes waren niet strikt noodzakelijk om het karakter van Victor te schetsen, dus heb ik ze weggesneden. Omdat ik eerder de plaatjes zonder tekst heb laten zien hierbij alsnog de plaatjes mét gevulde ballonteksten.

Door het schrappen van die twee kleine plaatjes met Victor kreeg het middelste plaatje van de tweede strook de kans om uit te groeien tot een volwaardig plaatje. Om e.e.a. passend te krijgen hoefde ik slechts een stukje politieauto weg te snijden.
Ook het laatste plaatje kreeg meer lucht. Niet alleen kregen de close-ups van Max een eigen kader, ook kon ik dit laatste plaatje iets groter maken, waardoor deze eerste acte met een zeker 'rustmoment' (in tekst en beeld) eindigt.


Het inkten van een pagina is altijd een fijne afronding van een aantal dagen hard werken. Ook hier was het inkten een combinatie van inkten rechtstreeks op de potloodlijnen en inkten op karton met behulp van de lichtbak zonder dat er nieuwe potloodtekening gemaakt was (een voorbeeld en omschrijving hiervan is te zien en te lezen via deze link). Bovenstaande plaatjes zijn een voorbeeld van inkten op de lichtbak en inkten op de potloodlijn (zonder lichtbak dus). Ik zie geen verschil, maar wie een andere mening is toegedaan mag het zeggen!

zaterdag 14 mei 2011

288. Moordkunsten: Schrappen

Ter inleiding: Zoals jullie wellicht hebben gemerkt is Blogger de afgelopen dagen regelmatig uit de lucht geweest. Door een update was het hele systeem ontregeld geraakt. Blogger was uiteindelijk genoodzaakt om de situatie van een paar dagen eerder terug te zetten. Daardoor is mijn nieuwe post 288, die ik afgelopen woensdag had geplaatst, verwijderd. En ondanks toezeggingen dat ze ook de nieuwste posts weer terug zouden zetten is dit niet gebeurt. Onderstaande tekst is een (verkorte) reconstructie van de oorspronkelijke post zoals ik die geplaatst had.

De laatste Max Miller pagina in Eppo nr. 9 is pagina 12 van het verhaal. Oorspronkelijk, zoals hierboven te zien is, was deze scène getekend op pagina 9, met een kleine uitloop naar pagina 10.

Toen ik bezig was met het omwerken van het bestaande materiaal naar de definitieve verhaalversie voor Eppo gaf ik deze deze scène in een overmoedige bui niet één, maar welgeteld 2 pagina's ruimte.

Hiervoor breidde ik 7 bestaande plaatjes uit en tekende er 5 nieuwe plaatjes bij, waaronder de politie die op weg is naar een melding van aanrijding met vechtpartij. Deze hernieuwde aankondiging van de politieagenten wilde ik er persé in hebben, omdat ze anders wel heel erg plompverloren zouden opduiken bij de kunstgalerie, want het was al een aantal pagina's geleden dat ze op deze melding afgingen.
Eigenlijk was ik best heel tevreden over deze pagina's en als ik nu onbeperkte ruimte zou hebben gehad, was  deze versie vast en zeker in Eppo gepubliceerd. Toen ik echter nog eens kritisch keek, bleek dat ik, als ik zo doorging met het kwistig 'uitdelen' van paginaruimte, voor de slotscènes van het verhaal onvoldoende (of zelfs helemaal geen) ruimte over zou houden. En in zo'n geval moet je als auteur streng zijn en jezelf tot de orde roepen. De meest belangrijke scènes moeten ook de meeste ruimte krijgen en dus moest deze scène teruggebracht worden tot maximaal één pagina.

Dat terugbrengen tot één pagina werd dus rigoureus schrappen: ik verwijderde 4 bestaande (en meestal uitgebreide) en 2 van de nieuw getekende plaatjes, en sneed een flink deel weg van nog eens 1 bestaand plaatje. Hierdoor kon ik de scène op één pagina kwijt, en het lukte mij zelfs om de uitloop van de scène op de oorspronkelijke pagina 10 op deze nieuwe pagina 12 te plaatsen. Daardoor is het een strak vertelde scène geworden waar ik best tevreden over ben. En de door mij gewenste politieauto heeft ook nog eens een veel betere plek op de pagina gekregen, want de met gierende banden door de bocht scheurende politieauto krijgt grafisch gezien een logisch vervolg op het plaatje op de strook eronder.

Maar toch is het wel jammer van al die niet gebruikte plaatjes, waar ik inmiddels een hele la vol van heb (want er is nog wel meer van het oorspronkelijke - en nieuw gemaakte - tekenwerk uiteindelijk niet gebruikt). Gelukkig kan ik deze niet gebruikte plaatjes hier toch nog laten zien!
En zo staat deze pagina, netjes geïnkt en ingekleurd nu in Eppo Stripblad. Toch laat ik de pagina hier toch nog maar even zien, omdat het (voor de aandachtige lezer) laat zien waar Otto mij voor behoed heeft, nl. een knoeperd van een spelfout. In alle potloodversies van deze pagina was het woord 'Gallery' geschreven met één 'L', conform de Nederlandse spelling voor het woord 'Galerie'. En als Otto dit eind januari 2010 niet had opgemerkt op basis van de plaatjes in update nr. 215 en mij hiervan niet deelgenoot had gemaakt, dan had ik de letters op gevel gewoon geïnkt met een fout gespelde bedrijfsnaam. Daarom dus nog maar een keer: Otto, heel hartelijk bedankt voor je oplettendheid!

zaterdag 7 mei 2011

287. Moordkunsten: kunstveiling

Al eerder heb ik op deze blog aandacht besteed aan de pagina's 10 en 11. Oorspronkelijk waren deze pagina's samengebald op pagina 8 van het verhaal (zoals hierboven te zien is, maar in de definitieve versie heeft deze scène dubbel zoveel ruimte gekregen, en dat was ook wel nodig ook! Nou hoef ik dat hier natuurlijk niet nog een keer te vertellen. Klik voor uitleg bij pagina 10 hier, en voor de uitleg bij pagina 11 hier.

Als aanvulling op de eerdere posts hierboven nog de nieuwe montage op basis van de oude pagina. Hier is goed te zien hoeveel meer ruimte de plaatjes hebben gekregen en hoe vol dus de oude eerste strook wel niet was.

De scène op pagina 10 is eigenlijk het hergebruik van de eerste van een serie één pagina strips die ik voor het tijdschrift 'Afslag Noord' maakte. Hoofdrolspeler in deze strip was de oerversie van Victor Reuter.
Heel bewust heb ik het basisidee voor dit stripje overgeheveld naar 'Moordkunsten'. Ik wilde Victor Reuter namelijk nadrukkelijk typeren als een derderangs TV verslaggever voor 'TV Lokaal' die alles over heeft voor snippertjes nieuws, ongeacht wie het slachtoffer wordt van zijn nieuwshonger. En als er onverhoopt even geen nieuws is maakt hij het zelf wel, want 'Nieuws moet je maken'! En dat is nou net wat hij doet op deze pagina, al wordt hij ook het slachtoffer van z´n eigen wilde actie. Maar als de grond te heet onder z'n voeten wordt probeert hij de gevolgen ervan gewoon te ontlopen. Een ras opportunist dus. Helaas voor hem lukt dat hier niet volledig en laat ik dat gegeven nou net, samen met z´n karakter, verderop in het verhaal goed kunnen gebruiken...