289. Moordkunsten: de eerste acte
Pagina 13 van 'Moordkunsten' markeert het einde van de eerste acte van het verhaal. Samen met de openingsscène is deze acte vooral bedoeld om een uitgangssituatie te schetsen, verschillende personages te introduceren en verhaalelementen klaar te zetten voor later.
De hoofdmoot van de plaatjes op deze pagina waren in de eerdere versie van het verhaal gesitueerd op pagina 10. En net als de vorige pagina's was ook deze pagina veel te vol en moest daarom aangepast worden.
Enig voorwerk hiervoor had ik gelukkig al gedaan door de eerste 2 (en als je de 2 boven elkaar geplaatste plaatjes op de eerste strook als twee afzonderlijke plaatjes rekent 3) plaatjes al op te nemen op pagina 12. Dat gaf al wat lucht.
De vrijgekomen ruimte werd gedeeltelijk direct alweer opgebruikt door een nieuw plaatje in te voegen, hierboven te zien met alleen nog maar een beschrijving van wat er getekend moest gaan worden. Dit plaatje vond ik nodig om de verbinding tussen deze en de vorige pagina logisch te laten verlopen. Dat ik daarvoor koos is maar goed ook, want dit plaatje markeert in Eppo nu ook de start van aflevering 5 en daardoor hoeft de lezer nu niet de vorige Eppo erbij te pakken om te weten hoe het ook alweer zat, maar krijgt door dit eerste plaatje even de meest noodzakelijke informatie over waar we ook alweer gebleven waren.
Bovenstaande montage heb ik tijdens het maken van de potloodtekening overigens, met enige pijn (klik op de link om het hele verhaal te lezen), alsnog een keer aangepast.
Ik vond deze plaatjes dus zo leuk, omdat ik hiermee de kans kreeg om het karakter van het personage Victor Reuter net iets meer body te geven. Maar de uitrol van de plot gaat voor en deze plaatjes waren niet strikt noodzakelijk om het karakter van Victor te schetsen, dus heb ik ze weggesneden. Omdat ik eerder de plaatjes zonder tekst heb laten zien hierbij alsnog de plaatjes mét gevulde ballonteksten.
Door het schrappen van die twee kleine plaatjes met Victor kreeg het middelste plaatje van de tweede strook de kans om uit te groeien tot een volwaardig plaatje. Om e.e.a. passend te krijgen hoefde ik slechts een stukje politieauto weg te snijden.
Ook het laatste plaatje kreeg meer lucht. Niet alleen kregen de close-ups van Max een eigen kader, ook kon ik dit laatste plaatje iets groter maken, waardoor deze eerste acte met een zeker 'rustmoment' (in tekst en beeld) eindigt.
Het inkten van een pagina is altijd een fijne afronding van een aantal dagen hard werken. Ook hier was het inkten een combinatie van inkten rechtstreeks op de potloodlijnen en inkten op karton met behulp van de lichtbak zonder dat er nieuwe potloodtekening gemaakt was (een voorbeeld en omschrijving hiervan is te zien en te lezen via deze link). Bovenstaande plaatjes zijn een voorbeeld van inkten op de lichtbak en inkten op de potloodlijn (zonder lichtbak dus). Ik zie geen verschil, maar wie een andere mening is toegedaan mag het zeggen!
