Om efficiënt met mijn beschikbare tijd om te gaan inkt ik de opnieuw gemonteerde en bewerkte pagina's van Moordkunsten veelal op mijn lichtbak, zonder (opnieuw) een potloodversie op papier te zetten.
Dat levert tijdens het inkten van de pagina's, en zeker als het licht van de lichtbak uit is, knap surrealistische taferelen op, waarvan hierboven een voorbeeld. Want wordt maar eens wijs uit al die kleine lijntjes die zonder samenhang van de rest al geïnkt zijn. Het is dat de straat en de auto's al duidelijke vormen hebben aangenomen, want anders zou de argeloze lezer toch echt afhaken. Maar wees gerust: ook de decors op deze plaat zijn inmiddels voor iedereen herkenbaar geïnkt en dus netjes leesbaar...