maandag 28 april 2008

100. Vertellen

Bij het tekenen van een stripverhaal draait uiteindelijk alles om vertellen. De strip is een visueel medium en als gevolg daarvan laat ik op deze weblog veel tekenwerk zien, maar daarbij moet niet uit het oog verloren worden dat het hier om functioneel tekenwerk gaat. Elk plaatje wordt gepland, geschreven, opgezet, geschetst, getekend en weer bewerkt met het vertellen van het verhaal in beelden als enige reden.

Zo ook met de eerste strook van pagina 25. Alhoewel ik individuele plaatjes tijden het tekenen nog wel eens benader als zelfstandige eenheden (omdat er ook een goed geconstrueerde tekening moet worden gemaakt), uiteindelijk worden de schetsen gemonteerd in de pagina en ga ik aan de slag met de definitieve versie van de logische samenhang tussen de plaatjes.

Er kan in die fase meer of minder veranderen. In dit geval niet erg veel (alhoewel er wel flink gezwoegd is op de individuele plaatjes qua camerastandpunten, de exacte plaats van de voertuigen en verschillende markeringspunten in het decor voordat de ze in de strook zijn gemonteerd). In deze strook is, naast een kleine verbetering in de verhoudingen van de Volvo, uiteindelijk alleen de linkerheuvel (op de voorgrond van de boerderij) op het tweede plaatje wat steiler gemaakt om een betere flow richting het derde plaatje te creëren.

Ik heb nog even gespeeld met het idee om het derde plaatje uit twee delen te laten bestaan: de bovenste inzet met een close-up van Max om de actie voor te bereiden en uit te leggen en een halftotaal om de actie te laten zien. Daar werd de flow van de strook niet beter en het verhaal dus niet duidelijker van. In de definitieve versie heb ik dit opgelost door Max zich in het tweede plaatje te laten afvragen wat nu te doen, om vervolgens in het derde plaatje met één woord in een tekstballon de bewuste actie door Max te laten benadrukken. En zonder de bovenste close-up werd het nog een mooier plaatje ook…

donderdag 24 april 2008

99. Inhalen

De auto's rijden in vliegende vaart de heuvel af en de Toyota is, zoals in het eerste plaatje van pagina 25 ook al te zien was, druk bezig Max in te halen (en af te snijden). Notabene een cliffhanger op het tweede plaatje van deze pagina!





zondag 20 april 2008

98. Naar beneden!

Het eerste plaatje van pagina 25 is feitelijk bijna een kopie van het laatste plaatje van pagina 24, behalve dan dat de auto’s hier heuvelafwaarts rijden in plaats van heuvelopwaarts. Het enige wat je dan hoeft te doen is het perspectief veranderen. Was het laaste plaatje van pagina 24 getekend in een kikvors perspectief, het eerste plaatje van pagina 25 is getekend met een hoger camerastandpunt, waardoor het duidelijk wordt dat de weg weer naar beneden loopt.
Hieronder de totstandkoming van dit plaatje in 4 stappen. De laatste stap, het toevoegen van de personages, is rechtstreeks gedaan op het definitieve tekenkarton.




zondag 13 april 2008

97. Herkenbaar

Feitelijk gezien kan de achtervolging van Max door Barney en Vittorio overal plaats vinden. Het wordt pas een achtervolging in Engeland door Engelse landschappen en herkenbare typisch Engelse landschapselementen te gebruiken. Natuurlijk heeft Max net een Engels haventje verlaten, maar ook daarna moet Engeland als het ware van de pagina’s ‘afdruipen’. En wat is er Engelser dan een pub, die in Engeland zo ongeveer op elke hoek (ook op het platteland) te vinden is?

Ik wilde dus een plaatje met een country pub. Bij zo’n plaatje is het eerst zoeken naar het juiste decor, de juiste pub en het juiste camerastandpunt om de actie goed te kunnen vertellen.

Het zoeken naar het juiste plaatje (niet alleen het plaatje zelf, maar regie-technisch ook in relatie tot de plaats op de pagina en dus de overige plaatjes) kost altijd een aantal (tot veel) schetsjes. Heb ik het juiste beeld gevonden, dan wordt dit beeld verder uitgewerkt.

Dat uitwerken is vaak ook nog wel zoeken naar precies het juiste camerastandpunt, zoals de schetsen laten zien. In de bovenstaande schetsen plaats ik de camera elke keer vaak net iets anders.

Als het camerastandpunt dan eindelijk bepaald is, ga ik de definitieve schetsen maken: het decor…

…en de auto’s.

Deze losse schetsen worden vervolgens op de lichtbak samengevoegd tot het definitieve plaatje.

Natuurlijk is dit slechts één plaatje. En een strip bestaat natuurlijk uit meerdere plaatjes. Om deze plaatjes goed op elkaar aan te laten sluiten probeer ik zoveel mogelijk delen van vorige decors in volgende plaatjes terug te laten komen, zoals een deel van het terras van de pub van het vorige plaatje.

En een deel van de pub van twee plaatjes geleden (volg de weg terug en je ziet nog net een glimp)…

…alhoewel de pub in de definitieve potloodtekening van dit plaatje door de aanstormende Toyota helaas aan het zicht wordt onttrokken.

Verwachting volgende update: zondag 20 april 2008

zondag 6 april 2008

96. Peter Jackson

Sinds ik op mijn 16e ‘The Lord of the Rings’ van Tolkien las, ben ik een groot liefhebber van dit epische verhaal. Niet zo gek dat ik mij enorm verheugde toen de verfilming ervan werd aangekondigd. En ik werd niet teleurgesteld: fantastische films die de kern van de boeken volledig recht doen.
Wat dit met mijn stripverhaal in wording te maken heeft? Niets, en toch alles!


Het maken van een strip lijkt veel op het maken van een film. Heel kort samengevat bedoel ik hiermee dat bij beide een verhaal in beelden wordt verteld. En deels kun je daarbij bij zowel film als strip dezelfde principes hanteren.
Op de extended editions van de dvd van ‘The Lord of the Rings – The Two Towers’ legt regisseur Peter Jackson uit waarom hij de film zo gemaakt heeft en niet anders. Over de hele linie interessante materie, maar één opmerking sprong eruit.


Peter Jackson zat erg te worstelen met het monteren van de slag om Helms Deep, nl. hoe hou je een veldslag van zo’n 20 minuten interessant en zorg je ervoor dat de kijkers niet voortijdig afhaken. Hij vond de oplossing in de focus op de hoofdpersonen.
Als je dit deel van de film analytisch bekijkt blijkt dat Jackson na een aantal meer algemene shots van de gevechten altijd weer terugkeert bij zijn hoofdpersonages. Door op deze manier de focus te leggen op deze hoofdpersonages die de kijkers al anderhalve film hebben gevolgd in hun queeste, laat hij primair de kijker meeleven met het lot van de hoofdpersonen en vertelt ondertussen ook nog even het verloop van de veldslag.


Nou vertel ik niet het verhaal van een grote veldslag, maar er is wel een parallel te trekken tussen de slag om Helms Deep en de achtervolgingsscène die ik vertel in ‘Moordkunsten’.
Bij de achtervolging trapte ik bijna in de valkuil om alleen maar totaalshots te maken van twee racende auto’s door het heuvellandschap van Devon. Met de snelheid van de auto’s (en daarmee de snelheid van het verhaal op deze pagina) was niets mis. Wat er wel aan ontbrak was enige emotionele binding van de lezer met Max en zijn achtervolgers, vooral omdat Max en zijn achtervolgers eigenlijk alleen maar op afstand te zien waren achter de ramen van respectievelijk de Volvo en de Toyota.


Gelukkig realiseerde ik mij dit tijdig door het luisteren naar het filmcommentaar van Peter Jackson bij ‘The Two Towers’. Ik heb dus gedoseerd de reacties van zowel Max als zijn achtervolgers toegevoegd aan de montage van de pagina (de rood omrande plaatjes in bovenstaand schetsje).


Eerst nog door de auto’s dichterbij te halen en zo de personages vanchter de ramen te laten reageren op hetgeen er gebeurt…


…uiteindelijk gewoon door close-ups te tekenen en deze af te wisselen met de racende auto’s.

En zo wordt plaatje 4 van pagina 24 (zie ook de vorige update) niet alleen een stukje racende hardware (in een verbreed plaatje, waardoor de actie van de Toyota ook nog eens beter uitkomt), maar ook een shot waarbij de hoofdpersonages daadwerkelijk een hoofdrol (blijven) spelen.

Verwachting volgende update: zondag 13 april 2008