donderdag 25 november 2010

263. Dakconstructie

De laatste acte van 'Moordkunsten' begint dus in een oude tot winkelhal omgebouwde fabriekshal, met een glazen dakconstructie.

Voor al dat glas heb ik gekozen omdat ik op die manier in een donkere hal bij nacht voor voldoende (maan-)licht kan zorgen om de actie goed zichtbaar te maken. Daarnaast wil het oog natuurlijk ook wat, en licht en schaduw in een nachtelijke setting werkt nou eenmaal flink sfeerverhogend.


Ik houd trouwens erg van nachtkleuren, dus de keuze voor deze setting is niet helemaal toevallig. In de afgelopen 10 jaar heb dan ook regelmatig illustraties gemaakt met een nachtsetting (en dan vaak in de winter), zowel in opdracht als met vrij werk.

Maar even terugkomend op die dakconstructies: over het resultaat ben ik tot nog toe beslist tevreden, maar vreselijk arbeidsintensief is het wel, al die balken, spijlen en verbindingsstukken.

Het dak mag dan niet op elk plaatje (even uitgebreid) te zien zijn, op veel plaatjes wel en om de constructie te laten kloppen moet ik dan toch meer van het dak tekenen dan op de uiteindelijk plaatjes te zien zal zijn. En soms is dat gewoon even doorzetten dus! maar als straks deze pagina's uiteindelijk inkleurd zijn...

donderdag 18 november 2010

262. Daf

Het werk aan 'Moordkunsten' vordert gestaag en het woord 'einde' is nu echt dichtbij. Maar omdat het maken van de strippagina's een lange productietijd kent, duurt het (gevoelsmatig) lang voordat er zichtbaar resultaat is in de vorm van publicatie in Eppo.

Het is dan ook altijd leuk als zich interessante tussendoortjes aandienen. Hierboven een snippertje voor een illustratie die gebruikt gaat worden voor een uitnodigingskaart. Maar... niet eentje die ik ga versturen en ook niet met Max Miller, ondanks dat hij hier (nog wel) aan het stuur van een Daf vrachtauto uit de jaren '50 zit...

vrijdag 12 november 2010

261. Jubileum (en andere zaken)

Afgelopen zomer stond Max Miller al een keertje in het Volvo Klassieker Magazine (VKM nr. 16 om precies te zijn) zoals hier te lezen is. Toen was al duidelijk dat de prent nog een vervolg zou krijgen in de vorm van een kleurplaat voor het jubileumnummer van de Volvo Klassieke Vereniging (VKM nr. 17).

Dit nummer is inmiddels verspreid, en inderdaad met bovenstaande kleurplaat. Op deze kleurplaat staat Max naast zijn Volvo Amazon en zwaait naar Eva (uit het korte verhaal 'Spelbederf') die aan komt rijden in haar Volvo PV 444 (of de Kattenrug zoals dit type in de volksmond genoemd wordt).

Het decor van de tekening wordt gevormd door het vliegveld gebouw van Schiphol uit de jaren '20 dat nu in het Aviodrome in Lelystad staat. Dit decor is natuurlijk niet zomaar gekozen, want het jubileumfeest werd in oktober gehouden in het Aviodrome. En als je goed kijkt zijn in de tekening verwijzingen te vinden naar dit feest (klik vooral even op het plaatje voor een vergroting).

Het is nog heell even wachten tot 'Moordkunsten' start in Eppo, maar naast de publicaties in VKM duikt Max Miller zo nu en dan al op in andere tijdschriften.
Gisteren ontving ik het nieuwste nummer van Stripnieuws (uitgegeven door het Stripschap) waarin een impressie van de afgelopen Stripdagen in Houten wordt gegeven. Eén van de tekeningen die ik op de beurs maakte is afgedrukt in dit nummer. Altijd leuk om onverwacht je werk terug te zien!

De presentatie van het striptijdschrift Por Dios in een heuse striptrein van Amsterdam Centraal naar Maastricht (en terug) is alweer bijna 2 weken geleden, maar een paar dagen geleden werd ik geattendeerd op een foto waarop ik tijdens de treinrit een tekening op groot formaat maak voor de NS, als dank voor de medewerking. Een kort verslag en nog een andere foto is hier te vinden.

zaterdag 6 november 2010

260. Laatste acte

Natuurlijk heb ik hier al vaker laten zien hoe ik een tekening stukje bij beetje opbouw tot z'n definitieve vorm.
De openingsplaat voor de laatste acte van het het verhaal 'Moordkunsten' vind ik een mooie aanleiding om dit proces nog eens uitgebreid te laten zien.

Het opzetten van een pagina begint altijd met het scenario, waarvan hierboven de grafische versie. Een ruwe opzet die slechts als doel heeft het idee vast te houden tot het moment waarop er getekend gaat worden.

Op basis van het scenario en de pagina-indeling maak ik altijd kleine schetsjes (van maximaal een paar centimeter hoog) om de juiste compositie te bepalen.
Bovenstaande versie was al de derde opzet voor deze plaat. De eerste twee hadden een meer standaard perspectief, wat niet goed werkte omdat ik juist alle aandacht van de lezer wilde leiden naar de onderste helft van de pagina. Deze versie doet dit door de toepassing van een kikvorsperspectief (waarbij de lezer als het waren op knieën voor de Volvo zit), terwijl bij de eerdere versies de belangrijkste decorlijnen veel meer het midden van de pagina benadrukten.
In deze opzet is trouwens nog wel een deel van deze zoektocht naar het juiste perspectief zichbaar door de verschillende verdwijnpunten op de schets en de losse krabbels van de Volvo in steeds een ander perspectief.

De ruwe schets uit de vorige fase was de basis voor de eerste echte versie van de tekening. In dit geval heb ik het decor uit de vorige fase en de beste versie van de losse Volvo schetsen digitaal samengevoegd, zodat ik een goed uitgangspunt had voor het maken van de meer uitgewerkte schetsen.
Deze ruwe schets plaatste ik digitaal in een kader, om deze vervolgens uit te vergroten tot het formaat van de definitieve tekening (een werkwijze van Uco Egmond die ik ooit midden jarig '80 opgepikt heb uit Eppo).

Daarna was het een kwestie van gedisciplineerd uitwerken van de tekening. In dit geval begon ik eerst met de Volvo en de winkelunits links daarvan, zodat enerzijds het perspectief duidelijk werd en anderszijds de tekening al een enigszins solide basis kreeg.

Omdat dit deel van het verhaal zich afspeelt in een overdekte hal moest ook het dak (met de gewenste diagonale lijnen van linksboven naar rechtsonder) getekend worden. Dit deed ik op een los vel, waarna deze digitaal samenvoegd kon worden met de vorige schets.

Bij het samenvoegen van schetsen vond ik de hal nog niet groot genoeg, dus heb ik het dak met één segment verlengd. En omdat tekenen toch al genoeg tijd kost heb ik dit gemakshalve gedaan door een deel van de al bestaande schets gewoon te kopiëren en digitaal verkleind in de schets plakken.

Bij het uitwerken van de definitieve potloodtekening vind ik het vaak wel prettig om iets meer uitgewerkte decorschetsen te hebben, dus heb ik voor de schetsversie van deze plaat ook de winkelunits iets nauwkeuriger opnieuw getekend.

Tijdens het opbouwen van zo'n tekening komt er vaak een moment dat ik zie dat de verschillende elementen nog niet helemaal goed ten opzichte van elkaar staan. In deze versie heb ik dus wat zitten schuiven met de verschillende losse schetsen totdat de samenhang tussen de onderdelen beter aanvoelde.
De grootste wijziging betrof hierbij de Volvo, waarbij de verhoudingen van de auto iets werden aangepast, de auto iets werd verkleind en iets naar achteren verschoven werd. Hierdoor werd tevens de afstand tussen de Volvo en de winkelunits iets groter, wat ook best wel gewenst is voor de handeling op de komende pagina's.

In deze fase zag ik gelukkig op tijd dat ik de lampen van de hal helemaal vergeten was. Ook deze heb ik dus maar op een los vel getekend en vervolgens digitaal in de tekening gemonteerd.
Ik heb trouwens ook nog een versie met ronde lampen gemaakt, maar ten eerste gaf dit een onrustig beeld en ten tweede verstoorden deze ronde lampen de eerder genoemde compositie met decorlijnen van linksboven naar rechtsonder.

Al bij de opzet van de pagina was Max natuurlijk gepland in de tekening en heb ik bij alle schetsen al rekening gehouden met mijn hoofdfiguur op een specifieke plek in de tekening. Maar pas in de laatste fase schetste ik Max echt, om hem vervolgens in de tekening te monteren.
En als laatste werden de teksblokken en -balloons toegevoegd, waardoor het een echte stripplaat is geworden.

Natuurlijk volgen na deze versie nog drie fasen: de potloodtekening, de geïnkte versie en tot slot de inkleuring. Maar die houd ik nog even voor mijzelf.

donderdag 4 november 2010

259. Por Dios!

Wat doe je als je met een groep striptekenaars in de Por Dios treincoupé zit? Tekenen natuurlijk! En aan het einde van de rit werden er zelfs een aantal portretten van zowel lezers als collega's gemaakt.

Zo maakte Carry Brugman een portret van mij (een snelle schets volgens eigen zeggen)...

...en maakte ik een geschetst portret van Eric Heuvel (druk in gesprek met Meerten Welleman).

En na een dag gezellig treinen door Nederland zit ik nu weer achter mijn tekentafel de laatste scènes van het Max Miller verhaal 'Moordkunsten' te tekenen. Meer hierover komend weekend!