Bovenstaande plaatjes uit de tweede strook van pagina 14 zijn in de definitieve montage uiteindelijk toch afgevallen, ondanks dat ik ze graag had willen behouden.
In de oorspronkelijke montage was er niets aan de hand: Victor Reuter komt aanrijden, wil iets van Max en bedenkt hoe hij misschien z'n zin kan krijgen.
Het gedoe begon toen ik de strook opnieuw monteerde en het eerste plaatje (Victor komt aanrijden) liet vertrekken naar de eerste strook, en het eerste deel van de derde strook bombardeerde tot slot van de tweede strook.Ineens bestonden zowel het tweede als het derde segment van de strook uit boven elkaar liggende plaatjes en dat bleek voor de leesbaarheid niet zo handig.
Ondanks dat ik mijzelf in eerste instantie wijs maakte dat de lezer (lees iedereen) natuurlijk de plaatjes in de door mij gewenste (en hierboven getoonde) volgorde zou gaan lezen, bleek de praktijk uit te wijzen dat zo'n 50% van de proeflezers van door mij bedachte leesvolgorde afweek (zie hieronder).
Daar had ik dus een serieus probleem te pakken, want uiteindelijk gaat het toch om het vertellen van het verhaal en als de lezer de leesvolgorde omdraait help je dat principe vakkundig om zeep.
Na heel veel schuiven, passen en meten besloot ik dan toch maar twee close-up plaatjes van Victor Reuter te laten vallen, omdat deze voor de flow van het verhaal niet echt noodzakelijk zijn, en door het verplaatsen van de meest relevante tekstgedeelten naar het laatste plaatje van de strook blijft de handeling netjes intact.Maar pijn doet het wel, want juist de twee vervallen plaatjes benadrukten nog eens extra het vreselijk egocentrische karakter van Victor dat ik nou net zo leuk vond.