Jawel! In Eppo 26 van 2010 staat 'het Max Miller Moordkunsten' dan toch echt eindelijk prominent aangekondigd! Enkele maanden later dan oorspronkelijk gepland (op de dynamiek van een (strip-)tijdschrift heb je als auteur nou eenmaal geen invloed), maar zoals het er nu voorstaat gaat het verhaal van start in Eppo nummer 6 van 2011!!
Voor de nieuwjaarskaart (zie vorige update) had ik een 'bioscoopreclame' ontworpen, die uiteindelijk ook heel geschikt bleek als aankondiging voor 'Moordkunsten' in Eppo. En ondanks dat de opzet (gemaakt in een garage tijdens de reparatie van mijn auto) redelijk snel op papier stond, had met de name de afwerking nog wel wat voeten in de aarde.
Het maken van een potloodtekening is altijd wel een zoektocht naar de juiste vorm, houdingen en uitdrukkingen, maar voor deze tekening ging dat best redelijk snel en stond de potloodtekening binnen 3 uurtjes netjes op karton.
Ook het inkten ging snel, maar daarna ben ik nog een flinke poos bezig geweest om de tekening zelf te verbeteren. Al tijdens de eerste fase van het kleuren realiseerde ik mij dat er nog iets ontbrak aan de tekening. Om de tekening meer sfeer mee te geven was er nog een decor nodig! En dat juist een decortekenaar als ikzelf zoiets in eerste instantie vergat...
Het verhaal speelt zich voor een deel af in Zuidwest Engeland, en qua sfeer en kleur was dat exact wat de tekening nodig had. Dus terug naar de tekentafel en op een los velletje de losse stukjes Engelse kust getekend en vervolgens ingemonteerd.
Dat was al wel beter, maar uiteindelijk vond ik het decor toch nog wat saai, en had het slechts een indirecte link met het verhaal. Omdat in het verhaal een groot landhuis aan de kust een belangrijk decor is, ging ik wederom terug naar de tekentafel om op hetzelfde losse velletje alsnog dat landhuis te tekenen en in de tekening te monteren. Daarna was het alleen nog een kwestie van de laatste kleuren toevoegen.
Niet de meest efficiënte werkwijze om een tekening te maken, maar wel een goed voorbeeld van de zoektocht die ik steeds doorloop bij het maken van een strippagina of een losse tekening. En uiteindelijk gaat het toch om het eindresultaat. In ieder geval licht deze 'bioscoopreclame' een tipje van de sluier van het nieuwe verhaal op, en hopelijk nodigt dat uit om het verhaal in Eppo te gaan lezen. Dus nu op naar de voorpublicatie in Eppo!
