Op basis van de laatste echte update (111) zou je kunnen denken dat ik eerst lekker alleen maar bezig ben met decors. Niets is minder waar. Het tekenen van de decors plan ik nauwkeurig op basis van de gewenste handeling in de plaatjes en de juiste flow op de pagina.
Waarom ik dan toch bij het uitwerken van de definitieve potloodtekeningen op deze pagina eerst alleen de decors teken? Veel decors kan ik (makkelijk) uit de losse pols tekenen (zie bijvoorbeeld de decors op pagina 25 en 26; allemaal min of meer op gevoel getekend). Dat lukt mij niet met treindecors omdat dit zeer nauwe ruimtes zijn met zeer veel perspectieflijnen die precies moeten kloppen, en omdat ook regie- en tekentechnisch gezien de speelruimte in dit soort plaatjes zeer krap bemeten is. Hiermee bedoel ik dat door de beperkte ruimte plaatjes al snel rommelig worden, decors en personages elkaar snel teveel overlappen en daardoor de plaatjse op de pagina minder goed leesbaar worden. Maar het werk begint dus beslist niet met het tekenen van de decors…
Bij alle pagina’s begin ik met kleine schetsjes van plaatjes waarin de basics van de handeling en het onderliggende decor (voor mij althans) zichtbaar zijn, maar bij dit soort pagina’s zijn ze echt van levensbelang.Deze kleine krabbels zijn ruwe schetsen waarin ik mede probeer te bepalen welk deel van het decor wel/niet door personages bedekt zal zijn. Hiermee streef ik naar een situatie waarin niet alleen de noodzakelijke handeling voor de lezer duidelijk zichtbaar is, maar ook de plek in het decor herkenbaar blijft (ondanks dat een decor op zich maar uit een paar lijnen kan bestaan. Tevens plan ik met dit soort schetsjes vooruit naar de volgende plaatjes, zodat een eerdere handeling op een bepaalde plaats in het decor niet voor vervelende afdekkingen op een volgend plaatje zorgt.
Als de pagina in ruwe schetsjes gepland is kan het echte tekenen beginnen. Allereerst heb ik voor deze pagina alle decors getekend. Hierbij is waarbij het juiste gebruiken van perspectief en het tekenen van decorelementen in de juiste verhoudingen van essentieel belang voor de look and feel van de pagina.
Hierboven het eerste getekende decor van pagina 27. Zo’n eerste decor is vaak de lastigste: hierin moet alles gepland worden (de verhoudingen van de ruimte, vormgeving, etc). De volgende plaatjes zijn dan min of meer een vervolg hierop, waarbij de elementen uit het eerste plaatjes kunnen worden hergebruikt en uitgebouwd. Eenvoudiger, maar desalnietemin een heidens karwei.
Na het decor volgen de sleutelfiguren per plaatje. Dit zijn niet alleen de hoofdrolspelers, maar ook eventuele figuranten die een deel van de handeling aangeven. In dit geval naast Vittorio en Barney de dame met de Yorkshire Terrier.
Dan volgen de overige figuranten in het plaatje die er alleen zijn voor het versterken van de sfeer en handeling…
...en tenslotte volgen de noodzakelijke tekstballonnen, waarachter helaas vaak een fijn stukje tekenwerk verstopt wordt…