Dick en Joost vroegen zich af of ik, net als veel andere stripauteurs, in mijn strips bekenden op laat draven. Het antwoord is een volmondig ja! Hieronder een aantal voorbeelden uit 'Moordkunsten'.
Als eerste moet ik dan beginnen met Max Miller zelf. De oerversie van Max heette Geert en speelde de hoofdrol een kort verhaal dat ik begin jaren '90 voor Wartaal maakte. Dit personage heette niet voor niets Geert, want hij was rechtstreeks ontworpen naar het evenbeeld van de Groninger boekverkoper en veilinghouder Geert Postma. In de eerste versie van de openingsplaat van het verhaal voor Wartaal had dit personage, net als de echte Geert, ook een baardje. Uiteindelijk vond ik dat toch net iets teveel van het goede en verdween het baardje. Maar de haardracht met het staartje bleef, evenals bepaalde karaktertrekken.
Omdat Max dus z'n roots heeft in de boekhandel vond ik het wel toepasselijk om hieraan nog eenmaal te refereren in 'Moordkunsten'. Op bovenstaand plaatje rijdt Max in z'n Renault Master dan ook voorbij Boekhandel 'Succes', de eerst boekwinkel van Geert Postma (Oude Kijk in 't Jatstraat 62 in Groningen). En ook de Mitsubishi bus voor de deur is ontleend aan de werkelijkheid.
In 'Moordkunsten' komt een veilinghouder voor met de naam Bolle. Ook dit karakter is ontleend aan de werkelijkheid. In de tweede helft van de jaren '90 tekende ik één pagina strips voor het kunst- en boekentijdschrift 'Afslag Noord' en in één van de stripjes nam ik Veilinghouder Richard Hessink van Venduehuis Zwolle op de hak (naast veel andere mensen in de kunst- en veilingwereld). En omdat ik meer mogelijkheden in dit personage zag, heb ik hem in de gedaante van Richard Bolle opnieuw gebruikt in 'Moordkunsten'.
Niet alleen gebruik ik bestaande mensen voor de verhaalpersonages, ook figuranten worden soms ontleend aan de werkelijkheid. Omdat ik zelf een aantal jaren in het veilinghuis van Geert Postsma heb gewerkt, leek het mij wel leuk om ook mijzelf op te voeren als figurant. Let op de man die het schilderij vasthoudt...
Ik heb mijzelf nog een keer getekend op bovenstaande plaat. Terwijl Max vrolijk zingend op vakantie gaat, stap ik zelf in mijn Toyota Yaris Verso en kijk ondertussen met veel plezier naar de oude VW kever die voorbij komt rijden (want ik houd nou eenmaal van auto's uit de jaren '60).
Van 2000 tot 2005 heb ik veel strips en losse tekeningen gemaakt voor de Milieudienst van de gemeente Groningen. De stripjes hadden altijd dezelfde hoofdfiguur, namelijk de algemeen directeur (die ik de verzonnen naam Ad Emdé had meegegeven). En omdat ik deze strips altijd met veel plezier heb gemaakt, vond ik het leuk om Ad Emdé (op vakantie) nog eenmaal te tekenen in mijn eerste lange avonturenstrip. Voor de goede orde: Ad Emdé is de man met de baard.
De laatste bekende is niet een werkelijk persoon, maar een stripfiguur. Voor de plot van het verhaal had ik op enig moment de voorpagina van de Britse krant The Times nodig. Op zoek naar een voorbeeld van de layout en de lettertypes van deze krant kwam ik een voorpagina tegen met de kop 'Tintin goes to Hollywood', refererend aan het feit dat Steven Spielberg en Peter Jackson samen de verhalen van Kuifje gaan verfilmen. Dit was een te leuk toeval om niet te gebruiken. En uiteindelijk is Kuifje toch ook al heel lang een goede bekende van mij! Kuifje en Bobby stonden trouwens exact in deze houding op de oorspronkelijke krant.