Heel lang was bovenstaande versie bedoeld als éénentwintigste pagina van Moordkunsten. Maar omdat ik andere delen van het verhaal heb uitgebreid moest ik ook ergens ruimte winnen. En deze pagina kwam daar beslist voor in aanmerking. Niet zozeer door de grote plaat (al speelde dat wel mee), als wel doordat deze tussenscène slechts twee pagina's zou beslaan. Een scène heeft logischerwijze een begin en einde, en daardoor namen en deze en volgende pagina relatief veel ruimte in beslag, terwijl de kern van de scène slechts één pagina besloeg.Ik heb de vorige scènes en deze scène dus maar aan elkaar gekoppeld, waardoor ik van twee pagina's terug kon naar één.
Maar door het schuiven met plaatjes en vooral door het schuiven met tijd (de vorige scènes spelen 's avonds, deze scène oorspronkelijk de volgende dag) zag ik over het hoofd dat Max 's avonds een shirt met korte mouwen draagt en de volgende dag een shirt met halflange mouwen. En daar werd ik pas op geattendeerd na het inkten en opsturen!
Als de sodemieter dus deze pagina digitaal geretoucheerd zodat Max netjes op alle plaatjes korte mouwen heeft.Een goede (maar wel een harde) leerschool wat betreft de aandacht voor de zgn. 'continuity' in de beelden, al schijnen er filmliefhebbers te zijn die niets leuker vinden dan (bekende) regisseurs te betrappen op dit soort fouten (wat ook regelmatig lukt). Ik bevind mij dus in goed gezelschap...