Toen duidelijk werd dat na het korte verhaal 'Spelbederf' ook het verhaal 'Moordkunsten' in Eppo gepubliceerd zou worden ben ik het bestaande script en de al getekende pagina's opnieuw kritisch gaan bekijken. Al voordat ik begon met het tekenen van 'Spelbederf' wist ik dat ik iets wilde doen aan de manier waarop het verhaal 'Moordkunsten' over de pagina's verteld wordt. Niet dat ik het verhaal nog een keer helemaal opnieuw wilde gaan maken, maar ik wilde wel meer ruimte in het verhaal en in de tekeningen brengen, m.a.w. door op onderdelen de scènes iets meer ruimte te geven. Natuurlijk heeft dit gevolgen voor scènes verderop, want ik had en heb maximaal 46 pagina's tot mijn beschikking. Maar daarover een andere keer meer.
Om iets aan tijd te besparen heb ik wel zoveel mogelijk geprobeerd bestaand tekenwerk te recycelen. Ik ging, met input en opmerkingen van een aantal mensen, de reeds getekende (en soms al geïnkte) plaatjes opnieuw (digitaal) monteren over de pagina's: plaatjes werden uitgebreid, ingekort, verkleind of vergroot, gewoon verwijderd of verplaatst naar een volgende pagina, en regelmatig werden nieuwe plaatjes toegevoegd (maar nog niet getekend!). Op deze manier kon ik redelijk snel een nieuw ritme in tekst en tekeningen over de pagina's uitwerken en beoordelen. Ik deed dit niet per pagina, maar in één keer voor het hele verhaal, ook voor dat deel van het verhaal dat nog helemaal niet getekend was. Alleen voor de allerlaatste acte (7 pagina's) van het verhaal heb ik in eerste instantie alleen bepaald hoeveel pagina's deze zou krijgen en pas later heb ik deze scènes in hun definitieve vorm uitgeschreven.
Zoals hierboven te zien is was het resultaat van dit proces behoorlijk ruw en moest er nog het nodige verder worden uitgewerkt.
Na deze bewerking van de pagina's had ik dus een combinatie van enerzijds op het tekenvel voor de definitieve pagina nieuw uitgewerkte potloodtekeningen en anderzijds prints op A3 formaat (het formaat van mijn stroken) van de digitale montage die ik deels met potlood had aangevuld en bewerkt. Om voor met name de delen van pagina in print niet nog een keer opnieuw de potloodtekening op de pagina te hoeven maken (en dus enige tijdswinst te kunnen boeken) inkte ik deze delen op de lichtbak rechtstreeks op karton zonder potloodlijn, waarbij ik de print onder het karton had geplakt (en het scheelde ook nog eens dat ik niet meer hoefde te gummen, toch al niet mijn favoriete bezigheid). De andere delen die ik wel (opnieuw) in potlood had opgezet inkte ik natuurlijk op de normale manier door op basis van de potloodlijnen de definitieve inktlijnen te trekken. En ondanks dat delen van het verhaal al geïnkt waren heb ik omwille van de eenheid in stijl en lijnvoering vrijwel alle plaatjes toch maar opnieuw geïnkt.
