281. Moordkunsten: de openingsscène
Het verhaal begint met een grote openingsplaat van een gemaal. Nou ben ik gek op water en toen ik zocht naar een methode om moord op een ongeluk te laten lijken borrelde deze scène bij mij op.
Eigenlijk had ik een oorspronkelijk een molen met bijbehorend woonhuis in gedachten waar later een (in de huidige tijd ouderwets) bakstenen electrisch gemaal bij geplaatst was. Maar al zoekend naar documentatiemateriaal kwam ik bovenstaande foto tegen (ik weet niet meer waar dit gemaal staat; wie het weet mag het zeggen), en toen bedacht ik dat ik drie generaties gemalen in één tekening kwijt kon. En zo werd het dieselgemaal een woonhuis (en de waterinlaat een botenhuis), een redelijk nieuw electrische gemaal het moordinstrument en mocht de molen statig op de achtergrond figureren.
Over de eerste versie, waarvan hierboven de schets, heb ik hier in de begintijd van deze blog al eens iets geschreven.
In de tweede opzet werden de elementen veel directer neergezet. De ruwe schets stond snel op papier...
...maar de definitieve uitwerking kostte een paar versies. De eerste schets op groot formaat hinkte nog teveel op de oorspronkelijk uitgewerkte tekening, net alsof de cameraman nog bezig was met het verplaatsen van z'n camera.
De tweede schets was al beter, maar ik wilde de auto en de lichten van de koplampen prominent naar voren laten komen en daarvoor was de camera te ver uitgezoomd en het perspectief te hoog, waardoor de auto verdween in de achtergrond.
Dat laatste heb ik opgelost door het perspectief iets te verlagen, zodat het pad niet meer afleidt van de auto en de koplampen het beeld in de as van de tekening gaan beheersen. Ook het doorkijkje tussen beide gemalen door versterkt de focus op de auto, precies zoals ik het wilde. Deze versie vond dus z'n weg naar de definitieve pagina.
Op pagina 2 zijn beide gemalen nogmaals te zien. De moord wordt gesuggereerd door de schreeuw, de blaffende hond en het rode water. Hier is te zien dat dit plaatje ooit bedoeld was als het laatste plaatje van de pagina.
Ik heb nog even gespeeld met het idee om de moord en het woedende blaffen van de hond explicieter in beeld te brengen, maar heb dat uiteindelijk niet gedaan, omdat de suggestie naar mijn mening een veel sterker beeld opleverde.
Daarbij is de definitieve opzet van het laatste plaatje van belang voor de uitrol van de plot. Maar omdat het verhaal pas begonnen is en ik de spanning er in wil houden is dat een onderwerp voor een volgende keer!
