zaterdag 25 juni 2011

294. Moordkunsten: kijk en vergelijk

Deze keer even niet zoveel uitleg, maar vooral plaatjes. Op verschillende plaatsen op deze blog heb ik de 'making of' van de pagina's 19 t/m 21 laten zien, zowel in de oorspronkelijke opzet (klik op de linkjes voor de posts van juli, augustus, september en oktober 2007 op deze blog) als in de definitieve opzet voor Eppo zoals in update 219 en update 229 te lezen is.

Daarom hieronder 'slechts' de pagina's 14 t/m 17 (ouder nummering) zoals ik ze in 2007 opzette, afgezet tegen de potloodversies van pagina 19 t/m 21 zoals ze vorige week in nummer 12 van Eppo stripblad zijn gepubliceerd. Kijk en vergelijk zelf!

Hier komen pagina 14 t/m 17, eerste opzet en oude nummering:





De onderste strook van pagina 17 is de toegift van de week, want de bewerkte versie van deze strook staat pas volgende week in Eppo.

En dan nu de pagina's 19 t/m 21, definitieve opzet, in schets:




Een goed weekend toegewenst!

woensdag 15 juni 2011

293. Volkswagen T1

In het nieuwste nummer van Eppo Stripblad staat Max Miller mij lekker te maken met de sleutels van een Volkwagen T(ransporter) 1. Zou zo'n busje niet zo duur in aanschaf zijn en continu om onderhoud vragen, dan zou ik er maar wat graag in eentje rond willen rijden.

Maar gelukkig kan ik er ook van genieten door ze te tekenen. Dat heb ik voor deze Eppo nog niet gedaan, maar ik heb zeer zeker plannen om Max in een volgend verhaal in deze bus te laten rijden.

Om zo'n bus goed te kunnen tekenen heb je natuurlijk (veel) documentatiemateriaal nodig. Als je het vriendelijk vraagt en uitlegt waarom je graag foto's van iemands oldtimer wilt maken, vinden eigenaren het vaak maar wat leuk om mee te werken! En dan maak ik daar dankbaar gebruik van door van alle details foto's te nemen.



vrijdag 10 juni 2011

292. Moordkunsten: Structuur

Alhoewel het voor het volgen van het verhaal en de leesbaarheid van de pagina's niet essentieel is, horen de pagina's 16 en 17 van Moordkunsten naast elkaar te staan. Voor de albumuitgave heb ik ze bewust naast elkaar gepland (want alle even pagina's staan in album altijd links, alle oneven pagina's altijd rechts), maar het is een kadootje dat ze ook in Eppo netjes naast elkaar geplaatst zijn.

Op het eerste gezicht zijn het gewoon twee pagina's met een 3 strooks indeling (al heeft pagina 17 een grote plaat met een hoogte van 2 stroken), net als (bijna) alle andere pagina's van het verhaal. Toch heb ik de structuur van beide pagina's aan elkaar kunnen linken zodat ze samen qua structuur één geheel vormen.

Dat doe ik op twee manieren. Enerzijds door de bovenste 2 stroken van beide pagina's te reserveren voor Max en de onderste stroken (behalve het eerste plaatje dan) voor de aanval op de bewoner van de jaren '20 villa. Op deze manier volg je als lezer beide verhaallijnen, grafisch gezien, in twee aparte blokken. Beide blokken komen vervolgens samen op het laatste plaatje van pagina 17, waarbij Max de deurbel laat klingelen en de overvaller er door wordt opgeschrikt.

De andere reden waarom deze pagina's naast elkaar horen te staan heeft alles te maken met beweging en leesrichting, wederom om beide verhaallijnen (in samenhang) hun eigen pad te laten volgen.
De verhaallijn (en de leesrichting) van Max (de rode lijn op de afbeelding) op weg naar de villa voor het bezorgen van de laatste pizza loopt van het eerste plaatje linksonder rechtstreeks door naar de grote plaat op pagina 17, om vervolgens te eindigen op het laatste plaatje deze pagina bij de 'DING DONG' van de deurbel.
De verhaallijn (en leesrichting) van de aanval (de groene lijn op de afbeelding) start op het tweede plaatje van de onderste strook van pagina 16 en loopt rechtstreeks door naar het laatste plaatje van pagina 17, ook eindigend bij het geluid van de deurbel.

Door deze pagina's qua structuur aan elkaar te linken worden de beide verhaallijnen die samenkomen in de laatste shot niet alleen door de sequentie van de plaatjes verteld, maar ook nog eens extra ondersteund door de grafische mogelijkheden die de strip biedt.

Nou is het natuurlijk niet zo dat je als lezer beide verhaallijnen los van elkaar leest en dat is ook niet mijn bedoeling; je leest ze gewoon als twee aparte pagina's en strook voor strook. Toch heb ik als auteur de illusie dat de pagina's door deze structuur rustiger, helderder en beter leesbaar worden. Daarbij is het als maker natuurlijk erg leuk om dit soort constructies te bedenken en uit te werken, en dat is ook heel wat waard.

donderdag 2 juni 2011

291. Moordkunsten: route

Toch nog even terug naar het 10 pagina Max Miller verhaal dat ik midden jaren '90 opzette en nooit heb afgemaakt, want daar ligt de basis voor de decors van pagina 16 t/m 18 van 'Moordkunsten'.

In beide verhalen bezorgt Max pizza's en komt hij in aanraking met moord in dan wel bij een villa uit de jaren '20. En de route die hij volgt is in beide verhalen grofweg hetzelfde:

Vanaf de stadsplattegrond...

...via het parkje met de vijver...

...met gevaar voor eigen leven de weg overstekend...

...springend over het tuinhekje...

...langs de garage naar de tuin...

...bij de achterdeur...

...door de keuken...

...naar de woonkamer.

Er zijn natuurlijk ook verschillen: bij het oorspronkelijke verhaal stuit Max bij de voordeur al op een moordslachtoffer. In 'Moordkunsten' wordt de moord wat subtieler uitgevoerd, al is het beoogde resultaat natuurlijk wel hetzelfde.
En het grootste verschil tussen beide verhalen vind ik, dat er bij 'Moordkunsten' aanmerkelijk meer vaart en beweging in de pagina's zit. Pak de nieuwste Eppo er nog maar eens bij en vergelijk de pagina's uit dit nummer met de pagina's van het onvoltooide moordverhaaltje die hier en hier te vinden zijn (klik op de linkjes voor de pagina's).