vrijdag 29 november 2013

408. De Orde van de Blauwe Steen: ontvoering!


Eppo 24 is verschenen! Met daarin de 7e aflevering van Max Miller en de Orde van de Blauwe Steen. En die begint meteen heftig: Eva wordt ontvoerd!


Deze gebeurtenis zorgt er ook voor dat het driemanschap Max, Eva en Pjotr uit elkaar valt.  Want terwijl Eva wordt ontvoerd en Max op de steigers in de abdijkerk het volgende raadsel probeert op te lossen, krijgt Pjotr een telefoontje van Grimbergen, iets waarvan hij aan Max niets probeert te laten merken. Het leverde in het scenario de volgende scene op:


Pagina 19:

4. Max en Pjotr staan op de steiger en doen net of ze werken. In werkelijkheid zoekt Max op zijn iPad naar de oplossing van het raadsel. Pjotr probeert met zijn hoofd de bewuste holligheid te ontcijferen en hoort opeens de ringtone van zijn mobiel.
TEKSTBLOK: Even later… MAX: Kom op, een brandende toren. Niet dit klooster, maar wat dan wel?
PJOTR: Dus dit is een omgekeerde brandende toren? Nou…


5. Close-up van Pjotr die zijn mobiel beantwoordt. Hij schrikt. Op de achtergrond zoekt Max door. Hij doekt een ontdekking op zijn iPad.
PJOTR: Ja?....W-wat?!...Maar…die heb ik niet…ik..
MAX: Natuurlijk! De Martinitoren!

6. Grimbergen zit voorin de Dodge Ram achter het stuur en belt met Pjotr. Er tekent zich een grijns op zijn gezicht af, als hij de stem van Max op de achtergrond hoort.
 
STEM VAN MAX (via de mobiel): De Martinitoren!
GRIMBERGEN: !


7. Max probeert Pjotr uit te leggen hoe hij bij de Martinitoren als oplossing komt. Pjotr wijst op zijn mobiel en gebaart Max stil te zijn.

MAX: De Martinitoren stond in 1577 in brand. Ze zeggen door…
PJOTR: Sst, telefoon! Over de crematie van pa en opa.

8. Grimbergen zit grijnzend achter het stuur van de Dodge Ram te telefoneren.

GRIMBERGEN: Zo, ligt ie in de Martinitoren? Mooi, beste Hoeder, kom daar dan maar naar toe. Over een uur en in je eentje, hè? Anders cremeren we je zus.



En omdat Max niets weet van de ontvoering van Eva, evenmin van wat Grimbergen Pjotr net opgedragen heeft en Pjotr tenslotte ook niets aan Max vertelt, ontstaat er na deze scene een behoorlijk wantrouwen bij Max jegens Pjotr. Een idee dat al besloten lag in de eerste plotideeen van IJsbrand over dit tweede Max Miller verhaal. En dat maakt het verhaal niet alleen spannender, maar het laat ook zien dat de Orde heel goed weet wat ze doet. Ze verzwakken hun tegenstander namelijk door gebruik te maken van het eeuwenoude verdeel-en-heers-principe. Met als voorlopig resultaat dat Max in zijn eentje achterblijft in Aduard.


Voordat Max Aduard verlaat, moeten er nog wel een paar verhaallijnen worden afgerond. Zoals dat Max en Pjotr door op de opzichter van de restauratiewerkzaamheden voor uitzendkrachten worden aangezien. En dat Pjotr bijna ongezien weet weg te komen, alla, maar Max gaat dat niet lukken. En dat zorgt dan meteen voor het tweede optreden van Geert Postma, de winnaar van de Eppo cameo-wedstrijd i.s.m Catawiki voor Kika.


En dan is nog het probleem van het vervoer. Pjotr is er in zijn eentje met de VW T1 vandoor, dus hoe komt Max nu terug in Groningen? Max' eerste idee, gaan liften, is vooralsnog niet zo'n succes.


Dus of Max nog op tijd in Groningen komt, om Eva en Pjotr uit de moeilijkheden te halen, is maar zeer de vraag. Volgende keer meer daarover.

dinsdag 26 november 2013

407. Huwelijksbootje


Naast het tekenen van het nieuwe Max Miller verhaal heb ik in de afgelopen periode tijd gemaakt om in opdracht een trouwkaart te maken. 
Het is een echt huwelijksbootje geworden voor de waddenkust van Terschelling. Een bijzonder leuke klus, want ik ben ik gek op varen en in het bijzonder op zeilen.

donderdag 21 november 2013

406. De Orde van de Blauwe Steen: cameo's


Op de kop af een jaar na de cameoveiling voor Kika van Eppo in samenwerking met Catawiki kon Geert Postma eindelijk z'n cameo in het nieuwe Max Miller verhaal in Eppo verzilveren. Stond hij in november 2012 in Eppo Stripblad middels bovenstaande tekening nog op de 'filmset' samen met Frank z'n dialogen te oefenen...


...in Eppo nr. 23 is hij dan eindelijk te zien in zijn rol als opzichter bij de restauratie van de abdijkerk in Aduard.


We kozen bij de cameo voor de opzichter omdat dit personage een kleine, maar actieve bijrol heeft in de scènes in de abdijkerk, wat het natuurlijk veel leuker maakt dan een willekeurige figurantenrol op één plaatje.





Geert komt dan ook verderop in het verhaal nog een paar keer in beeld.


Maar Geert is niet de enige die een cameo heeft in het verhaal. De heren links en rechts op bovenstaand plaatje bestaan ook in het echt, al doen ze in de dagelijkse werkelijkheid hele andere dingen dan met lampen en stroomdraadjes in de weer zijn.


En ook de bestuurder van deze Mini loopt rond in de echte wereld, al vermoed ik dat hij in het echt nog nooit in Aduard is geweest.

Verderop in het verhaal zitten nog een paar cameo's verstopt, maar die pagina's staan nog niet in Eppo, dus laat ik het nu even bij deze voorbeelden.

Wordt vervolgd...

donderdag 14 november 2013

405. De Orde van de Blauwe Steen: cryptiek

Eppo 23 is verschenen! Met daarin de zesde aflevering van Max Miller en de Orde van de Blauwe Steen. We openen meteen met de gastrol van Geert Postma, de winnaar van de Eppo cameowedstrijd i.s.m. Catawiki voor Kika.

  

Toen ik het scenario schreef, wist ik nog niet dat de opzichter van de restauratiewerkzaamheden het uiterlijk van Geert zou krijgen. In eerste instantie was de rol van de opzichter nog beperkt. Dankzij hem kregen Max en Pjotr een overall aan, waarmee ze zich bijna onopgemerkt tussen de restauratiewerkzaamheden in het kerkgedeelte van de Ziekenzaal konden begeven. Maar naarmate de scene's in Aduard vorderden, groeide de rol van de opzichter. Toen eenmaal de cameowedstrijd in beeld kwam, koos IJsbrand het personage uit voor de rol die de winnaar zou gaan spelen, toen nog niet wetend wie dat was en dus ook niet wat het uiterlijk van de opzichter zou worden. Geert zal de komende nummers van Eppo nog twee keer te zien zijn in zijn rol als opzichter.


Ondanks de overalls die ze van Geert toegewezen krijgen, blijven Max en Pjotr toch niet helemaal onopgemerkt. Door een onhandigheid van Pjotr valt Max namelijk bijna van een steiger. 


Een scene die door IJsbrand bedacht werd, zodat Max het volgende raadsel op zou kunnen lossen. De oplossing van dat raadsel wordt verbeeld in een anamorfose afbeelding, een afbeelding waarbij je alleen kunt zien wat het voorstelt, als je die vanuit een bepaalde hoek bekijkt. In dit geval moest Max ondersteboven komen te hangen om het raadsel op te lossen. Het leverde uiteindelijk de volgende scene op:

 

Pagina 17:
7. Pjotr zwaait uit met zijn arm om naar de andere holligheden te wijzen en geeft daarbij per ongeluk Max een mep, waardoor Max (met van angst vertrokken gezicht) achterwaarts van de steiger dreigt te vallen.
 PJOTR: Misschien moeten we toch daar zijn, of…
 MAX: !
8. Max valt achterwaarts van de steiger.
 MAX: WAAAAH!

PAGINA 18:

1. Max blijft met zijn voet achter een uitstekend deel van de steiger haken, zodat hij op zijn kop hangt.

GELUID: Klonk!

2. Max grijpt zich vast aan de steiger, terwijl hij nog op zijn kop hangt en ziet zo toevallig de holligheid waar Pjotr vlakbij staat nu omgekeerd. Hij bemerkt dat het om een anamorfose afbeelding gaat, waar een stukje (de tekens op de ring) van ontbreekt.

 MAX: Pfft!… Dat was... huh?!?

3. Een paar mannen beneden kijken boos en geërgerd naar Max. Max excuseert zich met een grijns en fluistert meteen iets tegen Pjotr.

 MAN 1: Hee, wat denk jij aan het doen te zijn? Het is hier geen circus!
 MAX: Sorry, ongelukje! Kan gebeuren.


Maar voor het voor zover is, moeten Max en Pjotr nog vanaf de ingang van de Ziekenzaal naar de juiste plek geloodst worden. Dit alles aan de hand van het cryptische raadsel uit het noodpakket van de Hoeders. De aanwijzingen voor de oplossing zouden te vinden zijn in de ziekenzaal van het voormalige klooster van Aduard. De foto's en verhalen die IJsbrand mee terugnam uit Aduard boden mogelijkheden genoeg daarvoor: de tegelvloer, het orgel, de schildering op de houten wand. de holligheden, het zwarte steentje in het metselwerk, de drakenkoppen die de steunbalken dragen. En dan is er ook nog die ring uit het noodpakket van de Hoeders.


De tegelvloer bleek al meteen heel bruikbaar, al was het maar vanwege het feit dat deze in de voorbije eeuwen van de ene kant van de Ziekenzaal naar de andere kant is verplaatst. Dat gaf het raadsel meteen een extra moeilijkheidsgraad mee. Het kruis in de tegelvloer staat symbool voor de opgang naar het hemelse leven en vormde met die symboliek een prima omschrijving in het cryptische raadsel. Bovendien kon ik aan de hand van de cirkels in de tegelvloer een link leggen met de ring die Pjotr bij zich draagt.

  

Op deze manier komen Max en Pjotr in het kerkgedeelte van de Ziekenzaal terecht. De holligheden daar waren natuurlijk een prima plaats om een anamorfose afbeelding te verbergen. Maar welke van de holligheden moest dat worden en hoe zouden Max en Pjotr die vinden?


Het zwarte steentje in het metselwerk, dat symbool staat voor de menselijke onvolkomenheid bood uitkomst. Het is immers een prima plaatsaanduiding en de symboliek ervan kon ik goed gebruiken in de omschrijving van de rest van het raadsel dat Max, Eva en Pjotr moeten zien op te lossen.


Wat de anamorfose afbeelding nu precies voorstelt, gaat Max in de volgende Eppo onthullen. Alleen voor Eva zal het waarschijnlijk nog wat langer duren voor ze het antwoord te horen krijgt...


Behalve pagina 16 t/m 18 van Max Miller en de Orde van de Blauwe Steen wordt in Eppo 23 ook de uitslag van de Eppo-enquete gepubliceerd. Met een 7,4 voor Max Miller! Daarmee scoort Max goed onder de vele Eppo-strips. En dat betekent ook dat we met een gerust hart door kunnen met het schrijven en tekenen van nieuwe Max Miller verhalen voor Eppo. Daarom, iedereen die Max Miller in de afgelopen weken een goed cijfer heeft gegeven in de Eppo-enquete, dank jullie wel, allemaal!

donderdag 7 november 2013

404. De Orde van de Blauwe Steen: Groningen e.o.


Het nieuwe Max Miller verhaal geeft mij de ruimte om de stad Groningen en omgeving veelvuldig in beeld te brengen.  Dat is niet geheel toevallig, want zelf heb ik een sterkte band met deze stad en toen ik in het najaar van 2011 Frank vroeg om samen met mij het volgende Max Miller verhaal te gaan maken stond Groningen als decor al torenhoog op mijn wensenlijstje.

Zoals Frank in de vorige blogpost al vertelde moesten we ons natuurlijk nog wel uitgebreid documenteren, Frank voor wat betreft de verhaalmogelijkheden van de stad en ik vooral voor de nodige foto’s en afbeeldingen (vaak tot in de kleinste details) die ik zou kunnen gebruiken bij het tekenen van de pagina’s.

Wat ziet de lezer, al dan niet bewust, aan Groninger beelden voorbij komen op de eerste 15 pagina’s? Een overzichtje:


De Paddepoelsterweg ten noorden van Groningen, ter hoogte van de brug over het Van Starkenborghkanaal…


…het Nieuwe Kerkhof (oostzijde) met links het (nu tot kantoor/woonhuis verbouwde) bedrijfspand waar oorspronkelijk de Fongers fietsenfabriek is gestart…


…het NS hoofdstation…


…de Noorderdwarsstraat…


…de Kleine Bergstraat…


…en de Zwarte Weg.


Daarnaast nog een historisch beeld van Het Schuitendiep 42…


…en een te koop staand kantoorpand aan de Pleiadenlaan.


Maar niet alleen de stad Groningen schittert in het verhaal. Reed ik begin jaren ’90 in mijn oude Fiat Panda 34 regelmatig over de Friesestraatweg richting mijn ouders…


…dan kwam ik langs één van de tien stadsmarkeringen die Groningen rijk is…


…even verderop gevolgd door het tankstation en chinees restaurant ter hoogte van de Zijlversterweg.


Ter hoogte van de afslag Aduard reed ik dan rechtdoor, maar voor ons verhaal slaan Max, Eva en Pjotr  hier rechtsaf om aan te komen bij de Abdijkerk van Aduard.


Hier gaan Max en Pjotr de kerk binnen. En ook daar heb ik mij zeer uitgebreid gedocumenteerd. Maar dat is iets voor  een volgende keer.

Wordt  vervolgd…

vrijdag 1 november 2013

403. De Orde van de Blauwe Steen: documentatie

Eppo nr 22 is verschenen! Met daarin natuurlijk het vijfde deel van Max Miller en de Orde van de Blauwe Steen. Waarin Max de oplossing vindt van het allereerste raadsel uit de documenten van Pjotr en Max, Eva en Pjotr naar Aduard vertrekken.


Voor de route die ze daarbij volgen gebruikte ik Google Maps als documentatiebron. Maar het was vooral IJsbrands kennis van de stad Groningen en omgeving waardoor ik de puntjes op de i kon zetten. Zo had ik oorspronkelijk op pagina 5 een statig gebouw gepland als plotaanwijzing voor de identiteit van de tegenstrevers van Max, Pjotr en Eva. De route die ik toen had uitgezocht via Google Maps bleek niet te kloppen met de route de de taxi's normaal gesproken volgen. IJsbrand vertelde me de meest gebruikte route, die ik vervolgens gebruikte in het scenario. Maar daarmee was er geen logische plaats meer voor het geplande gebouw. In overleg met IJsbrand zocht ik twee nieuwe locaties, waarvan de eerste op de Pleiadenlaan. En die maakt gelukkig onderdeel uit van de route die Max, Eva en Pjotr rijden vanaf de Noorderdwarsstraat. De tweede komen we pas veel later in het verhaal tegen.



De achtervolgingsscene op pagina 14 hadden we vanaf het prille begin gepland, maar het was de vorm van het het erf van deze boerderij die me op het idee bracht voor manier waarop Max zijn achtervolgers weet af te schudden.

(Bron: Google Maps)

4. Met Max aan het stuur slaat de VW T1 rechtsaf de Zijlvesterweg op. Pjotr belandt in een onhandige positie naast hem, omdat hij niet goed op zijn plek zit.

 MAX (vanuit de VW T1): Eens kijken…

5. Max draait de VW T1 het erf op van een boerderij die in de eerste bocht van de Zijlvesterweg is gelegen. De VW T1 kan achter het witte woonhuis doorrijden op het erf. In feite kan Max een U-bocht maken vanaf de Zijlversterweg tot op het erf achter het woonhuis.

 GELUID VAN DE REMMEN: Iiiiiiiii!



6. De VW T1 staat verscholen op het erf achter het woonhuis. Max, Eva en Pjotr zien de zwarte Dodge Ram voorbij rijden op de Zijlvesterweg. Door het raam van het woonhuis kijkt een boerenfamilie verbaasd naar buiten.

 MAX: Yep! Ze volgen ons…

7. Max rijdt de VW T1 het erf weer af en draait in de richting van de Friese Straatweg. De boerenfamilie kijkt hem door het raam verbaasd na.

 MAX: Maar nu niet meer…

En dan Aduard. IJsbrand trok in zijn eentje naar Aduard om daar met de hulp van de vrijwilligers van het Kloostermuseum St. Bernardushof een heleboel foto's te nemen, die ik vervolgens via de mail kreeg toegestuurd, al dan niet vergezeld van een plattegrondje van Google Maps.

(Bron: Google Maps en Google Streetview)


Erg bruikbaar, want hoewel ik in zo'n scene als deze niet alle stappen in beeld breng (alleen dat wat voor het verhaal belangrijk is), is het toch wel handig om te weten waar de auto wordt geparkeerd, welke route ze naar de Ziekenzaal volgen en welke route Eva in haar eentje loopt op zoek naar het onderaardse gangenstelsel.


Ook binnen maakte IJsbrand een heleboel foto's en die waren heel erg bruikbaar als inspiratie en documentatie voor de scene's die zich afspelen in de ziekenzaal van het voormalige klooster van Aduard.


Maar daarover de volgende keer meer...