woensdag 28 april 2010

233. BSM 177

In Brabant Strip Magazine 177 wordt in de rubriek 'Koffieklets' aandacht besteed aan de Max Miller prent die ik speciaal gemaakt heb voor de stripbeurs in Breda begin maart van dit jaar (Joop en Wallie: hartelijk dank voor de aandacht!).

Zoals in het artikeltje staat betreft het een scène uit het in Eppo Stripblad te verschijnen verhaal 'Moordkunsten'. Om heel precies te zijn: de scène is ontleend aan de laatste strook van pagina 29 en het laatste plaatje van deze strook is, geïnkt en wel, te zien in de vorige update. Dat laat meteen zien dat de informatie over mijn vorderingen inmiddels alweer gedateerd is; gelukkig maar!

Voor wie de prent nog niet heeft en 'm graag in zijn of haar bezit wil krijgen: er zijn nog exemplaren beschikbaar. De prent is verschenen in een oplage van 50 genummerde en gesigneerde exemplaren en kost 7,50 euro (bij verzending per post reken ik een kleine tegemoetkoming in de verzendkosten). Een exemplaar is te bestellen door een mailtje te sturen naar: maxmillerstrips[at]xs4all.nl

Oh, de afbeelding van de prent in Brabant Strip Magazine is in de opmaak met name links iets afgesneden. Voor de liefhebbers van Engelse pubs, kijk ook nog even hier!

donderdag 22 april 2010

232. Volvo Amazone

Ik hou dus van het tekenen van de wat oudere auto's. En de Volvo Amazone is beslist één van mijn favorieten. Ik heb er zelfs wel in gereden (al heb ik er nooit eentje in bezit gehad), dus was het voor mij al vrij snel duidelijk dat deze auto een belangrijk voertuig in de strip zou worden.

En omdat ik niet pretendeer de werkelijkheid te tekenen, maar slechts een afgeleide daarvan, was het gewenst (zo niet noodzakelijk) om een flinke hoeveelheid documentatie te verzamelen. Want om je eigen versie van de werkelijkheid te kunnen tekenen moet je wel kennis hebben van de werkelijke werkelijkheid (al valt er natuurlijk eindeloos over te discussiëren of die werkelijke werkelijkheid wel bestaat).
Hieronder een kleine greep uit de verzamelde foto's.







Al die foto's zijn dus niet bedoeld om de klakkeloos te kopiëren (of over te trekken), maar om op basis van de werkelijkheid mijn eigen werkelijkheid te creëren. Dat houdt automatisch in dat de auto's die ik teken mijn versie zijn van de modellen zoals ze in het echt bestaan.
Als ik een nieuwe auto teken (niet eenmalig in een decor, maar als attribuut over meerdere plaatjes dan wel pagina's) besteed ik dan ook een deel van mijn tijd aan het mijzelf eigen maken van zo'n auto. Een aangenaam gevolg daarvan is dan ook nog eens dat ik bij het tekenen van de auto op de pagina's de verzamelde documentatie nauwelijks meer nodig heb. Alleen voor specifieke details raadpleeg ik dan nog zo nu en dan de betreffende foto's.
Hieronder een greep uit de resultaten van de voorbereidende noeste arbeid.








vrijdag 16 april 2010

231. Garage

Ik hou van het tekenen van wat oudere auto’s, met name auto’s uit de tweede helft van de jaren ’60 en begin jaren '70 (de auto’s uit mijn eigen jeugd dus).

Eerder al heb ik Max geïntroduceerd als eigenaar van een VW kever, maar dat vond ik niet genoeg.
Nu rijden sommige mensen standaard in de wat nieuwere oldtimers omdat die redelijk goedkoop in gebruik zijn en dat was de aanleiding om Harry, de kostenbewuste eigenaar van het koeriersbedrijf Harry’s Expresse, Max op pad te laten sturen in een Volvo Amazone.


Deze Volvo wordt opgehaald bij een garagebedrijf op een wat verlopen industrieterrein. De introductie en vormgeving van deze garage is tijdens het productieproces van Moordkunsten een aantal keren gewijzigd voordat deze definitief z'n vorm kreeg.

In de oerversie van Moordkunsten stond deze garage al op pagina 2 en was het een hoge loods op een plaat van 2 stroken hoog (ik was toen nog van plan het verhaal te tekenen in een stramien van 4 stroken per pagina).
Zonder er echt bij na te denken had ik de garage de naam 'Garage Piet´ meegegeven, tot dat ik mij bij het herlezen van het Franka verhaal ´Gangsterfilm´ realiseerde dat ik de naam van een garagebedrijf uit dat verhaal letterlijk had overgenomen. Dat moest dus sowieso anders. Daarbij waren de verhoudingen van de garage niet helemaal correct (het gebouw was vooral te hoog) en wilde ik het verhaal uiteindelijk toch tekenen in een stramien van drie stroken, dus had ik genoeg redenen om het nog een keer over te doen.


In de tweede versie was de garage een totaal ander gebouw met een andere naam, en nu getekend als het eerste plaatje van de derde strook van pagina 17. Al een stuk beter.

In de definitieve versie van Moordkunsten geef ik de pagina's wat meer ruimte en omdat de garage nu echt de opening van een nieuw hoofdstuk is geworden (in de eerdere versies was het alleen maar de start van een volgende paragraaf) heb ik er uiteindelijk een grote openingsplaat van gemaakt.
Dat betekende dus opnieuw monteren, hier en daar wat elementen herschikken...


...en de ontbrekende stukken bijtekenen.

Vervolgens heb ik natuurlijk de nieuwe pagina geïnkt; eindelijk! Nu de kleur nog...

woensdag 14 april 2010

230. Haas

Oeh, druk! En vandaag (tussendoor) ook nog naar de boekpresentatie van het eerste deel van Haas (door Rob van Bavel en Fred de Heij) in het verzetsmuseum in Amsterdam geweest. Dat was een bijzonder leuke en gezellige bijeenkomst, inclusief een rondleiding door het museum. Natuurlijk een exemplaar van het mooi vormgegeven boek (met een informatieve 'making of...') meegenomen en deze keer waren de rollen eens omgedraaid: Rob van Bavel laten signeren en zelf toekijken; fun!

Oh, later deze week een 'echte' update!

dinsdag 6 april 2010

229. Nawerk

Voor het gemak laat ik even een aantal pagina's links liggen (doodeenvoudig omdat ik er niet zoveel over te vertellen heb) en wil het deze keer hebben over pagina 21. Het maken van deze pagina was uiteindelijk niet een onverdeeld genoegen door een portie onverwacht nawerk dat voorkomen had kunnen worden als ik beter had opgelet.

Heel lang was bovenstaande versie bedoeld als éénentwintigste pagina van Moordkunsten. Maar omdat ik andere delen van het verhaal heb uitgebreid moest ik ook ergens ruimte winnen. En deze pagina kwam daar beslist voor in aanmerking. Niet zozeer door de grote plaat (al speelde dat wel mee), als wel doordat deze tussenscène slechts twee pagina's zou beslaan. Een scène heeft logischerwijze een begin en einde, en daardoor namen en deze en volgende pagina relatief veel ruimte in beslag, terwijl de kern van de scène slechts één pagina besloeg.

Ik heb de vorige scènes en deze scène dus maar aan elkaar gekoppeld, waardoor ik van twee pagina's terug kon naar één.


Maar door het schuiven met plaatjes en vooral door het schuiven met tijd (de vorige scènes spelen 's avonds, deze scène oorspronkelijk de volgende dag) zag ik over het hoofd dat Max 's avonds een shirt met korte mouwen draagt en de volgende dag een shirt met halflange mouwen. En daar werd ik pas op geattendeerd na het inkten en opsturen!

Als de sodemieter dus deze pagina digitaal geretoucheerd zodat Max netjes op alle plaatjes korte mouwen heeft.

Een goede (maar wel een harde) leerschool wat betreft de aandacht voor de zgn. 'continuity' in de beelden, al schijnen er filmliefhebbers te zijn die niets leuker vinden dan (bekende) regisseurs te betrappen op dit soort fouten (wat ook regelmatig lukt). Ik bevind mij dus in goed gezelschap...