donderdag 8 juli 2010

243. Schrappen

Bij het maken van de definitieve versie van 'Moordkunsten' probeer ik het verhaal beter leesbaar te maken door het beter te verdelen over de pagina's.
Voor het eerste deel van het verhaal kon ik dat vaak goed oplossen door de scènes meer paginaruimte te geven dan oorspronkelijk begroot. Maar daar is de rek nu toch echt uit, want 46 pagina's is en blijft het maximum.
In de huidige fase van het verhaal kan ik dan ook niet veel anders meer doen dan hier en daar al getekende plaatjes schrappen (of het verhaal helemaal te herschrijven en hertekenen, maar dat gaat mij te ver en is ook helemaal niet nodig), zodat de slotacte op de pagina's 40 t/m 46 niet in het gedrang komt.



Zo begon de eerste strook (bijna een halve pagina hoog) oorspronkelijk met drie boven elkaar liggende plaatjes.

In de nieuwe versie heb ik het bovenste plaatje geschrapt om deze strook iets meer lucht te geven.

Een plaatje schrappen is overigens niet altijd gewoon maar het hele plaatje weglaten, want de tekst uit het oorspronkelijke eerste plaatje is wel relevant. Maar omdat het huidige eerste plaatje hoger is geworden heb ik hier nu voldoende ruimte om een extra tekstballon te plaatsen.

Op de onderste strook van pagina 31 is nog beter te zien hoe het weglaten van een plaatje ervoor kan zorgen dat het totaal beter te verteren wordt. Had de strook eerst 4 plaatjes...

...nu zijn het er nog maar 3 door het weglaten van het tweede plaatje waarop Max over de loopbrug rent.
Dit plaatje is zonder problemen weg te laten omdat Max op het eerste plaatje de trap oprent (gevolgd door het tweetal in de Toyota) en op het daarop volgende plaatje aan de overkant is (waarbij zijn achtervolgers nog op de brug zijn). De lezer weet dus al dat Max over de loopbrug is gehold en daardoor hoef ik dat niet persé expliciet te laten zien.


Maar door dat ene plaatje weg te laten ademt de strook ineens wel veel meer ruimte uit en nodigt dus meer uit om gelezen te worden. En daar draait het uiteindelijk toch om: een goed leesbaar verhaal...

Geen opmerkingen: