Dat ik Frank vervolgens voorstelde om juist meer in plaats van minder plaatjes te gebruiken heeft vooral te maken dat bij het inbeeld brengen van een strippagina een heel andere dynamiek komt kijken dan bij het schrijven van een script. Dit zal ik aan de hand van pagina 30 van de Orde van de Blauwe Steen proberen uit te uitleggen.
Frank's oorspronkelijke scenario bestaat dus uit 7 plaatjes. Toen ik met deze pagina aan de slag ging deelde ik de pagina in eerste instantie ook in met die 7 plaatjes, al plaatste ik wel direct in de laatste grote plaat een inzetplaatje om de overgang tussen plaatje 6 en 7 wat vloeiender te maken en de dreiging van de aanstormende paters nog te kunnen laten zien. Toch had ik ook toen al mijn bedenkingen of ik de essentie van Frank's script (want er is aan het verloop van het verhaal op deze pagina niets veranderd!) in die beperkte reeks beelden zou kunnen vangen omdat er wel veel getoond zou moeten worden in die plaatjes.
Dat werd me tijdens het tekenen van plaatje 5 van het oorspronkelijke scenario steeds duidelijker en in de kantlijn van de schetsen voor dit plaatje begon ik varianten te bedenken voor de pagina indeling om het verhaal beter in beelden te kunnen vangen.
En toen ik voor mijzelf uitgedokterd had hoe de scène op deze pagina volgens mij in meer plaatjes toch verteld zou kunnen worden zonder de grote plaat te verliezen, maakte ik een voor Frank leesbare grafische opzet van de nieuwe pagina indeling en die legde ik aan hem voor. Gelukkig kon hij zich vinden in de nieuwe indeling, behoudens enkele aanpassingen (en verplaatsingen) van dialogen in tekstballonnen, maar dat is dan natuurlijk ook de expertise van een scenarist.
Met deze nieuwe pagina indeling ging ik de al gemaakte schetsen aanpassen en nieuwe plaatjes tekenen. Dit resulteerde in de bovenstaande geschetste pagina.
Maar waarom al die moeite? En wat is de meerwaarde van deze nieuwe pagina indeling met meer plaatjes?
Ten eerste vanwege het tempo en spanningsopbouw de pagina. Op de eerste (ongewijzigde) strook zat al enige urgentie om er snel vandoor te gaan, maar als één van de paters Max en Eva de weg versperd en hen bedreigt met een pistool (en wetende dat in de toren nog een pater is die de andere uitgang via de toren blokkeert) wordt de noodzaak om snel een uitweg te zoeken wel heel erg groot. In de volgende plaatjes wordt het tempo dan ook opgevoerd door veel kleine plaatjes met snelle actieshots achter elkaar te monteren. Het tempo vertraagt pas weer als Max en Eva weten te ontsnappen en afdalen in de open ruimte van het schip van de Martinikerk.
Een tweede overweging om de pagina 4 plaatjes extra te geven was het opknippen van de verschillende handelingen die nodig zijn om te ontsnappen. In het oorspronkelijke script waren deze handelingen samengebracht in dezelfde plaatjes en ik bedacht dat het beter zou zijn om deze apart van elkaar te vertellen, zodat de lezer beter zou kunnen volgen waar Max en Eva mee bezig zijn.
De eerste handeling, het uitschakelen van de pater op de vlonders, wordt verteld in 3 plaatjes: Eva ziet het probleem, Max ziet in datzelfde ogenblik de oplossing in de vorm van een hamer, werpt deze tegen de rechterhand met pistool van de pater zodat deze (in ieder geval tijdelijk) is uitgeschakeld.
Dat derde plaatje werd tevens de overschakeling tussen de eerste en de tweede handeling, nl. het ontsnappen aan de paters. Nadat Max de pater tijdelijk heeft uitgeschakeld ziet hij het hijswiel boven zich en bedenkt vervolgens hoe hij deze kan gebruiken om te ontsnappen.
Vervolgens tonen we hoe Max en Eva deze ontsnapping (letterlijk) op touw zetten: door het touw van het hijswiel te verlengen (het touw, waaraan vroeger met Hemelvaart een Christusbeeld hing, reikt maar tot halverwege het schip van de kerk)...
... het deksel van het hijsgat te lichten (waarbij ik in de inktfase nog extra touw in de tekening toevoegde om de relatie tussen het de touw aan het hijswiel uit het vorige plaatje en het hijsgat in het gewelf van het schip onder de vlonders nog meer te verduidelijken)...
...en net op tijd de sprong in het diepe te wagen.
In de laatste twee plaatjes voor de grote plaat met de afdaling kon ik ook de aanstormende paters nog kwijt...
...waardoor nogmaals wordt onderstreept waarom Max en Eva deze gevaarlijke afdaling inzetten.
Deze scène had ik nooit zo duidelijk grafisch in beeld kunnen brengen zonder die extra 4 plaatjes. Bovenstaande montage van de pagina conform het oorspronkelijke scenario laat dat mooi zien: de uitschakeling van de pater krijgt nog wel wat ruimte, maar dat hij even tijdelijk wat anders aan z'n hoofd heeft dan Max en Eva wordt alleen nog maar op de achtergrond getoond (plaatje 6) en voorbereidingen voor de afdaling worden meer gesuggereerd dan getoon (al stonden ze wel degelijk in het script!), waardoor de afdaling in de kerk al een feit is voordat de lezer in de gaten heeft wat er eigenlijk gebeurt.
En dat is nou net niet de bedoeling; het is onze taak als stripmakers de lezer mee te nemen in een spannend verhaal en dit op een goede en begrijpelijke manier te vertellen. En hopelijk zijn we daar op deze pagina in geslaagd. Nu die andere 16 pagina's nog...
Wordt vervolgd!