In de nieuwste Eppo, nr 3-2014, dalen Max, Eva en Pjotr af in een geheime vluchtgang van het voormalige klooster van Selwerd. Die vluchtgang is natuurlijk, om aan te sluiten bij IJsbrands vorige post, pure fictie. Want, zoals Max op het eind van de vorige aflevering al opmerkte, van het voormalige klooster van Selwerd is vrijwel niets meer over. Daarentegen zijn het op het terrein van het voormalige klooster wel heel wat landschapselementen die we konden gebruiken voor de plot van ons verhaal en in het bijzonder voor het ontcijferen van de volgende aanwijzing voor de vindplaats van de Blauwe Steen.
Zo hadden we al de boerderij die vroeger verbonden was aan het klooster, de spoorbrug, en een bosje met bijenkasten, dat prima geschikt is om de uitgang (voor Max en co de ingang) van een geheime vluchtgang te verbergen.
De handen, met zicht op de boerderij, gebruikte ik in eerste instantie niet in het scenario.
PAGINA 34:
1. Max bestudeert de aanwijzingen op zijn iPad. Eva kijkt over zijn schouder mee.
MAX:
Maar we hebben ook nog een aanwijzing: “Neemt den omghekeerden vluct, laat uwen
oog ue niet bedrieghen en ga daer waer het wyst.
EVA:
Weer lekker cryptisch.
2.
Max bestudeert opnieuw de plattegrond van het voormalige klooster van Selwerd.
Eva staat naast hem en kijkt mee.
MAX:
Die monniken hadden natuurlijk een vluchtweg, een geheime gang, voor als het
klooster werd aangevallen. Maar waar zit die?
EVA:
Eh…
3. Close-up van de plattegrond waarop Eva met haar vinger de geheime gang aanwijst.
EVA
(buiten beeld): Hier! Hier loopt een gang tot buiten het klooster!
MAX
(buiten beeld): Da’s aan de overkant van het kanaal!
Maar toen we de plattegrond van Selwerd in het verhaal vervingen door de kaart van de Rijksuniversiteit en de geheime gang dus op een andere manier gevonden moest worden, zag IJsbrand een kans om de handen alsnog een functie in het verhaal te geven.
PAGINA 34:
1.
Max bestudeert de aanwijzingen op zijn iPad. Eva kijkt over zijn schouder mee.
EVA (buiten beeld): Hier! Deze weg staat niet op de kaart van de Rijksuniversiteit Groningen. En dan is hier de uitgang.
4. Max en Eva bekijken de situatie opnieuw vanaf de uitkijktoren. Max wijst naar de overkant van het kanaal in de richting van de boerderij.
IJsbrand splitste de close-up op plaatje 3 in twee close-ups, zodat de ligging van de geheime vluchtgang nog duidelijker in beeld gebracht kon worden en liet Max en Eva zich intussen verplaatsen naar de handen vanwaar ze een prima zicht op de boerderij hebben.
Als Max en Eva eenmaal weten dat ze de vluchtgang aan de overkant van het kanaal moeten zoeken, is de spoorbrug de snelste manier om over te steken. Natuurlijk mag zoiets niet zonder gevolgen blijven, vandaar dus dat er ook een trein in deze scene opduikt en dat leverde dan meteen weer een mooie cliffhanger voor pagina 34.
Eenmaal aan de overkant vinden Max en Eva de geheime vluchtgang onder de bijenkasten en voegt ook Pjotr zich weer bij hen, zodat het driemanschap weer compleet is voor de finale van het verhaal.
Wat Pjotr echter niet weet, is dat hij in een val van de Orde getrapt is en dat deze hem nog altijd in het vizier heeft.
Nietvermoedend dalen Max, Eva en Pjotr af in de geheime vluchtgang, die IJsbrand overigens iets anders tekende dan ik hem voor ogen had.
En dat had weer gevolgen voor een belangrijk detail in een van de scenes die nog komen gaan. Maar daarover een volgende keer meer.
Max en Eva hebben in elk al een groot deel van het raadsel opgelost. En Max heeft zelfs iets gevonden dat 'zijn oog kan bedriegen'. Een stuk muur dat in werkelijkheid een deur blijkt te zijn. En wat zich achter die deur bevindt, lees je over twee weken in Eppo.
Wordt vervolgd.