Voor de dertiende aflevering van Max Miller, De Orde van de Blauwe Steen, die sinds deze week in de nieuwe Eppo (nr 4-2014) te lezen is, had ik opvallend weinig documentatie tot m'n beschikking. Natuurlijk was er ons bezoek aan de Librije te Zutphen, maar daarvan kon ik in deze aflevering maar één afbeelding gebruiken.
Een afbeelding, waaraan, zoals Max terecht opmerkt, het een en ander niet helemaal klopt.
Verder was er natuurlijk de trompe l'oeil uit IJsbrands allereerste brainstormfase, als een van de mogelijke soorten afbeeldingen waarin de oplossing van een van de raadsels lag opgeslagen. Deze paste natuurlijk prima in het voormalige klooster van Selwerd, omdat deze schildertechniek nu juist in kloosters en kerken werd gebruikt om een extra ruimte te suggereren.
Maar wat de restanten van het klooster van Selwerd betreft, kon ik vooralsnog m'n eigen gang gaan. Zoals Max eerder al opmerkte: 'Er is vrijwel niets over van het klooster van Selwerd', dus ik kon de overgebleven ruimte, zoals de geheime vluchtgang en de ruimte achter de de geheime deur inrichten, zoals ik zelf wilde, of beter gezegd, zoals het voor het verhaal uitkwam.
De ondergrondse ruimte van het klooster van Selwerd is ook het moment dat de leider van de Orde zich aan Max, Eva en Pjotr bekend gaat maken. Op eerdere pagina's had ik al een paar keer een oude man in een rolstoel in het bewuste plaatje verwerkt, en laat dat nu niemand minder dan de leider van de Orde zijn.
Om die reden had ik ook bedacht dat de geheime vluchtgang en de geheime deur die Max op het eind van de vorige aflevering ontdekte, groot genoeg was om de rolstoel mee te nemen. Zodat de Vader van de Paters, zoals de man officieel heet in het scenario, weliswaar een paar stappen kon lopen, maar ook kon gaan zitten, zodra hij vermoeid werd. De bewuste plaatjes op pagina 38 van ons verhaal zagen er dan ook zo uit in het scenario:
PAGINA 38:
3. Pater 2 richt zich smalend tot Pjotr. Een verontwaardigde Max wil meer weten van de Paters.
PATER
2: Die maat van je is slimmer dan jij, Hoeder!
MAX:
Wat bezielt jullie eigenlijk om nog zoveel moeite te doen voor een steen die je
al vierhonderd jaar kwijt bent? Je wilt toch niet beweren dat jullie nog altijd
hetzelfde middeleeuwse geloof aanhangen?4. De Vader van de Paters komt zonder rolstoel de geheime ruimte binnen. Max, Eva en Pjotr herkennen de oude man uit de rolstoel.
5. De Vader van de Paters legt uit waarom hij zo graag de Blauwe Steen wil hebben. Pater 1 tilt de rolstoel over de drempel van de geheime deur.
PATER
2 houdt zijn pistool op Max, Eva en Pjotr gericht. (Max, Eva en Pjotr hoeven
hier niet per se in beeld)
VADER
VAN DE PATERS: Ik heb hooguit nog een half jaar… Maar als de Blauwe Steen me
geneest,kan ik nog jaren bij mijn familie zijn… Het spijt mij dat ik van jullie niet hetzelfde kan zeggen…
PATER 2: De Hoeders hebben ons lang genoeg dwarsgezeten…
Tot zover het scenario. En daarna ging IJsbrand aan de slag om deze pagina te tekenen. Maar zoals IJsbrand in zijn vorige post al schreef, ondanks dat er van het voormalige klooster van Selwerd vrijwel niets meer over is, gebruikte hij bij het construeren van de ondergrondse ruimtes toch bestaande documentatie. En ja, dan komt zo'n geheime gang er natuurlijk heel anders uit te zien dan in mijn fantasie. Voor de rolstoel was eigenlijk geen plaats meer. Of het zou in elk geval erg lastig worden voor de Paters om die rolstoel daar naar binnen te krijgen.
Gelukkig had IJsbrand daar een oplossing voor. De rolstoel veranderde in een extra stok die uitgeklapt kon worden en waarop de Vader van de Paters kon gaan zitten, zodra hij vermoeid werd. Op zich geen probleem, want in het scenario was de rolstoel nog een soort van aanwijzing over de identiteit van de leider van de Orde, maar IJsbrand had het gezicht van de man op de bewuste plaatjes duidelijk genoeg in beeld gebracht, zodat we de rolstoel niet langer nodig hadden als herkenningselement.
En of het nu een stok of een rolstoel is, uiteindelijk is het dat element dat er voor zorgt dat de Vader van de Paters niet snel genoeg uit de voeten kan na de instorting.
Grimbergen is de enige van de schurken die op tijd uit de geheime vluchtgang weet te komen.
En dus opent de veertiende aflevering in de volgende Eppo met een achtervolging over de snelweg richting Zutphen. Maar dat is iets voor de volgende blogpost.
Wordt vervolgd...